العالم - زلال قرآن
برای اینکه تسلیم و اطاعت محض از خداوند رحمان موجب به کمال رسیدن مخلوقات می گردد، در این زمینه اشاره به سخن پرمغز و زیبای یکی از علمای بزرگ می تواند روشنگر باشد، ایشان گفته:
«هدف کلی خلقت جهان این است که، هر جزئی از کل جهان هستی به کمالات لایق خود برسد و کلّ عالم با تبدیل شدن به خیر محض به کمال مطلق بپیوندد، و به همین دلیل بود که حسب مشیت بالغه الهی عالم وجود از نهانگاه امکان خارج شد تا اجزاء آن که هر کدام مظهری از اسماءالله هستند، در یک مجموعه بهم پیوسته و یکپارچه و بر وِفق سنت های الهی و قوانین حاکم بر نظام هستی و در یک حرکت تکاملی بسیار دقیق و منظم و با انسجام تمام به سوی هدف عالی خلقت خویش که همان پیشگاه باعظمت الهی است رهسپار شوند و با کسب کمالات لایق خود، ظرفیت برخورداری از رحمت بی انتهای الهی را به احسن وجه در خود ایجاد نمایند، لذاست که به شهادت آیات 49 و 50 سوره مبارکه نحل:
« وَلِلَّـهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ.يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ»
ترجمه: (و هر چه در آسمانها و زمین است از جنبندگان و نیز فرشتگان همه بیهیچ تکبر به سجده و عبادت خدا مشغولند. و از قهر خدا که فوق همه آنهاست میترسند و هر چه مأمورند اطاعت می کنند).
هر یک از مخلوقات عالم هستی در مرتبه و مقامی که هستند، برای ادای وظیفه و مسئولیت ذاتی و رسیدن به کمالات لایق خویش و بهره مندی از رحمت بی کران خداوند رحمان بدون تکبر ورزی و با خوف و خشیت در پیشگاه باعظمت الهی راکع و ساجدند.