العالم - زلال قرآن
انسان ها در بدو ورود به عالم آخرت دو گروه تقسیم می شوند.
گروه اول:
انسانهای پاک و مطهر و با اخلاص کامل که در دنیا مراتب سیر کمالی خویش را به درستی طی کرده باشند و به درجات عالی و اعلای انسانیت نائل شده باشند، چنین کسانی مبرّا از هر گناه و آلودگی وارد جهان آخرت می شوند،(مثل حضرات معصومین (ع)).
گروه دوم:
برای انسانهای آلوده به انواع معاصی و گناهان (صغیره و کبیره) در جریان عبور از مواقف: احتضار، قبض روح، نزع، و وحشت های حاصل از مواجهه با نتیجه اعمال خود و...، و عذاب های حاصل از آنها، تصفیه های زیر صورت می گیرد.
1– کدورت های روحی کسانی که کمتر از آثار معاصی تاثیر پذیرفته اند، در جریان عبور از مواقف یاد شده و تحمل فشارها و سختی های متناسب با میزان جرم و گناهانشان برطرف می شود و کارشان به جهنم منتهی نخواهد شد.
2– برای کسانی که در اثر دردها و رنج ها و عذاب های مراحل مرگ و برزخ، کدورت های روحی شان برطرف نشود مرحله بعد، عذاب های سخت تر قیامت در مواقف متعدد آن است تا بلکه با قرارگرفتن در فشارها و عذاب های شدید تری، روح آنها از آثار سوء گناهان و معاصی تصفیه شود و به طهارت لازم برسند.
3– برای کسانی که در اثر کثرت گناهان روحشان کاملاً آلوده شده باشد و با عبور از مواقف سخت و هولناک برزخ و قیامت به تصفیه روحی دست نیابند، کار به جهنم منتهی خواهد شد، تا با لهیب آتش سوزان آن غلّ و غش از باطن نفس آنها پاک شود و طلای ناب و خالص فطرت آنها لایق دار کرامت خداوند رحمان گردد، و در پناه عنایات شافعان (ع) به مقام کریم موعود خود برسند.
4– برای کسانی که در اثر کفر و شرک و نفاق و عناد و کثرت و شدت گناهان کبیره، وجودشان چنان آلوده و ظلمانی شده باشد که آتش جهنم هم نتواند آن را ذوب و خالص گرداند، حکم خداوند قادر قهار خلود در آتش است که الی الابد در آن مخلد خواهند بود.