العالم- کشکول
کوخاوی با این ادعا که ارتش اسرائیل مواضع ایران در عراق و سوریه را هدف قرار داده ،تاکید کرد گسترش نفود ایران ”به مقر نظامی امام علی در نزدیکی البوکمال سوریه” رسیده است. او این مقر را ”مرکز عملیات گروه‌های شبه‌نظامی ایران در منطقه” توصیف کرد.
خواننده نیازی به آشنایی با حقوق بین‌الملل ندارد تا متوجه شود که صحبت‌های کوچاوی درباره انجام عملیات نظامی در عراق، سوریه، یمن و سایر مناطق به بهانه “مقابله با گروه‌های شبه‌نظامی وابسته به ایران“ توسط رژیم اشغالگر، تجاوز وقیحانه به کشورهای مستقل و بی‌اعتنایی مستکبرانه به قوانین بین‌المللی، و منشورها و معاهدات بین‌المللی محسوب می‌شود. از سوی دیگر، اگر حمایت علنی و آشکار آمریکا از رژیم اشغالگر نبود هرگز جنایتکاری مانند کوخاوی اینگونه گستاخانه سخن نمی‌گفت.
دیگر آن زمان به‌سر رسیده است که چنین افکار عمومی باور کنند که هر شهروند و جریان عربی که با رژیم غاصب و اشغالگر مقدسات عربی و اسلامی مبارزه می‌کند وابسته به ایران است. امروز جهان به وضوح می‌بینند که ملت‌های عربی، به‌ویژه ملت‌هایی که حکومت‌های متبوع‌شان وارد عادی‌سازی با تل‌آویو شده‌اند، در جریان بازی‌های جام جهانی در قطر، پرچم فلسطین را به اهتزاز درمی‌آورند و شعارهایی در حمایت از فلسطین و ملت فلسطین و نیز در مخالفت با اسرائیل سر می‌دهند و همچنین شهروندان عرب تعامل با خبرنگاران رسانه‌های عبری‌زبان را رد می‌کنند و مخالف مصاحبه با آنها می‌شوند.
قضیه فلسطین در قلب و وجدان هر عرب مسلمان و آزاده در جهان جای گرفته است؛ قضیه‌ای انسان‌دوستانه و قضیه ملتی است که توسط باندهای جنایتکار صهیونیستی از سرزمین‌شان آواره شده‌اند. دشمنی ملت‌های عربی با رژیم اسرائیل نیز نیازی به چراغ سبز ایران ندارد بلکه دشمنی و نفرت از صهیونیست‌ها در دل تمام ملت‌های عربی جای گرفته است و این دشمنی پایان نمی‌یابد مگر در سایه آزادسازی فلسطین و قدس شریف.
در پایان می‌گوییم هر چند رهبران رژیم اشغالگر از جمله بنیامین نتانیاهو، کوخاوی و گانتز به حملات هوایی این رژیم به اهدافی در سوریه جهت جلوگیری از انتقال تجهیزات پیشرفته نظامی به حزب‌الله، فخرفروشی می‌کنند ولی می‌بینیم که همزمان کوخاوی اذعان می‌کند که “حزب‌الله نسبت به سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ قدرت خود را دو برابر کرده است چرا که اکنون از لحاظ سیاسی و اقتصادی بر لبنان کنترل کامل دارد“. بدیهی است که ملت‌های عربی، در عراق، سوریه، لبنان و یمن، هرگز منتظر نمی‌مانند که کوخاوی به آنها برای تقویت قدرت‌شان جهت مقاومت در برابر ابزار مرگ و تروریسم رژیم اشغالگر، اجازه دهد.