زلال قرآن (1934)؛

در چه شرایطی نماز به عنوان «ذکر اکبر» انسان را به «انقطاع الی الله» می رساند؟

در چه شرایطی نماز به عنوان «ذکر اکبر» انسان را به «انقطاع الی الله» می رساند؟
پنج‌شنبه 22 دی 1401 - 12:04

العالم - زلال قرآن

به شهادت آیه 8 سوره مبارکه مزمل:
« وَاذْكُرِاسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا»
ترجمه: (و (دائم در شب و روز) نام خدا را یاد کن و به کلی از غیر او علاقه ببر و به او پرداز).
این ظرفیت را دارد که با قطع علاقه، دلبستگی و وابستگی آدمی از ما سوی الله (دراثراخلاص و توجه وحضورقلب کامل)، انسان را به سلامت از حجاب های ضخیم ظلمت های حاصل از تعلقات دنیائی عبور دهد و تا اعلی مرتبه عالم نور بالا ببرد و در آستانه نور الانوار قرار دهد، چرا که نماز، مستجمع ارکان توحید (تکبیر، تهلیل، تحمید، تسبیح و تنزیه) و جامع جمیع اسماء حسنی و صفات علیای الهی است، و اگر با خلوص نیّت و حضور قلب کامل اقامه گردد، موجب خوف، خشیت، خضوع و خشوع قلبی نمازگزار شده و به واسطه اذکار و اعمال خود (به خصوص رکوع و سجده)، او را به اوج عبودیت و بندگی صادقانه خداوند سبحان می رساند، و به همین سبب است که انسان با دل بریدن از تمام ماسوی الله به انقطاع الی الله می رسد.

دسته بندی ها :

پربیننده ترین خبرها