العالم ـ زلال قرآن
قنوت = به معنی دعا و تمنّا، اطاعت کامل و بادوام، خضوع و خشوع است، به همین سبب به کسی که مطیع محض و دائمی خداوند عزِوجل باشد «قانت» می گویند.
به گواه آیات زیر:
1 – آیه 26 سوره مبارکه روم:
« وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ»
ترجمه: (وهرکس درآسمانها و زمین است همه بنده و مملوک او و باکمال خضوع وخشوع مطیع فرمان اوست).
2 – آیه 116 سوره مبارکه بقره:
« وَقَالُوا اتَّخَذَ اللَّـهُ وَلَدًا سُبْحَانَهُ بَلْ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ»
ترجمه: (گروهی گفتند: خدا دارای فرزند است. او پاک و منزه از آن است، بلکه هرچه درآسمانها و زمین است ملک اوست و همه فرمانبرداراویند).
تمام عالم هستی و همه مخلوقات پیدا و پنهان آن (بجزموجود مختار) قانت و فرمانبردار محض حضرت حق سبحانه و تعالی هستند.
و به شهادت حدیث شریف نبوی: از پیامبراکرم (ص) سوال شد که چه نمازی افضل است، ایشان فرمودند: « نماز با طول قیام وطول قنوت»
پس با فضیلت ترین قسمت نماز (که خود افضل العبادات است) بخش قنوت آن است.