العالم - زلال قرآن
از آنجا که سجده حقیقی خضوع و تسلیم در برابر مشیت و اراده حضرت حق سبحانه و تعالی و اطاعت کامل از اوامر اواست، آدمیان در مقابل قوانین تکوینی خداوند (که از اراده او خارج هستند) الزاماً تسلیم و خاضع اند، ولی در برابر احکام تشریعی که عمل به آنها، موکول به اختیار و اراده انسان است، همانطور که در بخش اول آیه 18 سوره حج : « أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ... »
ترجمه : (آیا ندانستهای که هرکه درآسمانها و زمین است، و خورشید و ماه و ستارگان و کوهها و درختان و جنبندگان، و بسیاری از مردم برای خداوند سجده می کنند ... ).
به آن تصریح شده فقط بعضی از انسان ها مطیع الهی بوده و به دستورات او عمل می نمایند، و بسیاری از مردم از عمل به این احکام سرپیچی می کنند.