العالم - كشكول
تا همین اواخر، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، رجزخوانی می کرد و می گفت که موضوع عادی سازی عربستان سعودی با تل آویو تنها موضوع روز است و عربستان سعودی پس از امارات و بحرین به «توافق ابراهیم» می‌پیوندد، اما تحولات سریع منطقه‌ای ثابت کرد بادهای منطقه آنطور که کشتی‌های نتانیاهو می‌خواهند نمی وزد.
از ابتدا مشخص بود که هدف اول «توافق ابراهیم» که امارات و بحرین آن را با تشویق، تحریک و فشار آشکار آمریکا سال 2020 با رژیم صهیونیستی امضا کردند ، ایجاد ائتلاف نظامی علیه ایران و هدف دوم آن مانع تراشی بر سر راه احیای توافق هسته ای ایران بود. توافق‌نامه‌های نظامی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی و غیره نیز به منظور تحکیم و تثبیت «توافق‌های ابراهیم» منعقد شد که هدف از آنها گنجاندن اسرائیل در منطقه به ویژه تلاش برای پیوند دادن منافع اقتصادی این کشورها با رژیم صهیونیستی بود اگرچه این کشورها نیازی به برقراری روابط اقتصادی با رژیم صهیونیستی نداشتند.
پر واضح بود که گره زدن منافع اقتصادی کشورهای عربی خلیج فارس با رژیم صهیونیستی، برای وارد کردن این کشورها در دایره سیاست اسرائیل در منطقه بود، سیاستی مبتنی بر تجاوز، جنگ و نزاع، یعنی وارد کردن این کشورها در ماجراجویی های آینده اسرائیل که هیچ نفعی نیز از آنها برای کشورهای عربی متصور نیست.
رهبران رژیم صهیونیستی پس از اعلام توافق ایران و عربستان برای از سرگیری روابط، به وضوح به اهداف خود اشاره و این توافق را "سیلی" به خواسته‌های نتانیاهو برای گسترش دایره "پیمان ابراهیم" توصیف کردند.
یاییر لاپید، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل،صریح‌تر از همه گفت: توافق تهران و ریاض «شکست کامل و خطرناک سیاست خارجی اسرائیل» است. وی ازسرگیری روابط عربستان و ایران را فروریختن دیوار دفاعی منطقه‌ای دانست که اسرائیل علیه ایران ساخته بود یعنی این رژیم می‌خواست با «توافق ابراهیم» این کشورها را در صورت حمله به ایران، به خط مقدم برای خود تبدیل کند.
آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ پیشین اسرائیل نیز درباره توافق ایران و عربستان گفت: «تجدید روابط عربستان و ایران شکست کامل سیاست خارجی اسرائیل است.»
این اظهارات اعتراف آشکار به این است که سیاست «اسرائیل» مبتنی بر فتنه انگیزی ، درگیری و جنگ با حمایت آمریکا و با هدف نفوذ در منطقه و درگیر ساختن کشورهای این منطقه در جنگ های بی پایان است تا اینکه توافق ایران و عربستان شکل گرفت، توافقی که زیر پای این سیاست تهاجمی را خالی و چشم کشورهای عربی امضاکننده «توافق ابراهیم» را باز کرد تا به اهداف شوم این رژیم واقف شوند.