العالم - زلال قرآن
به گواه آیات زیر:
1 - آیات 71 و72 سوره ص:
« إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ طِينٍ . فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ»
ترجمه: ( زمانی که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشری از گِل به وجود می‌آورم . چون [اندام] او را معتدل [و متناسب] ساختم و از روح خود در او دمیدم برایش به سجده افتید).
2 – بخش اول آیه 31 سوره بقره :
« وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا...»
ترجمه: (خداوند اسامی همۀ حقایق را به آدم آموخت...).
روح انسان که به فضل و عنایت خاص الخاص خداوند رحمان نمونه ای از تمام اسماءالله به صورت استعدادهای ذاتی در آن تعبیه شده، نفخه الهی است که به شهادت بخش آخرآیه 156 سوره بقره :
«... انَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ»
ترجمه: (...ما ازخداییم و به طورقطع به سوی او بازمی گردیم).
پس از طی طریق کمال و رسیدن به کمالات شایسته الزاماً به پیشگاه با عظمت الهی رجعت خواهد کرد.
و از آنجا که کمال انسان و تخلق او به اخلاق الله و احراز مقام خلیفة الهی از طریق رشد متعادل و متوازن استعدادهای ذاتی او محقق خواهد گردید، لذا احراز این مقامات در حقیقت هموار کننده راه رجعت انسان به سوی خداوند سبحان است، و فلسفه وجودی همه تکالیف واجب و مستحب مقرره از جانب خدا و رسول الله (ص) و انجام اعمال عبادی این است که انسان تاجایی که برای او مقدور است از طریق رشد استعدادها خود را برای هم سِنخی با شرایط جهان آخرت که محل زندگی حقیقی و ابدی اوست مهیّا و آماده نماید.