العالم ـ سوریه
عبدالباری عطوان سردبیر روزنامه اینترنتی رای الیوم با انتشار مقاله ای خاطرنشان کرد: بشار اسد رئیس جمهور سوریه یک هفته پیش در مصاحبه با تلویزیون چین، بمب بزرگی منفجر کرد، آنگاه که گفت: «وضعیت معیشتی مردم سوریه در حال حاضر به شدت بد است و روند محاصره مردم سوریه وحشیانه تر شده است، به همین علت جنگ در سوریه به پایان نرسیده و ما همچنان در مرکز آن هستیم.
اولین ترکش های این بمب و بزرگ ترین آنها درخصوص محاصره وحشیانه مردم و به دنبال آن آوارگان سوری به لبنان رسید و انتظار می رود دیگر ترکش های آن در آینده نزدیک به اردن برسد و موج دوم هجوم به اروپا که بزرگ تر از هجوم اول خواهد بود، آغاز شود. این هجوم به موازات هجوم های دیگر از آفریقا خواهد بود که نشانه های آن در کشورهای شمال آفریقا به ویژه در تونس و لیبی مشاهده می شود.
در این میان سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله، طی سخنانی به هدف زد، آنگاه که از دولت لبنان که در محور آمریکایی غربی قرار دارد، خواست اقدامات خود را برای جلوگیری از ورود آوارگان سوری به لبنان متوقف کند، آوارگانی که دل به دریا می زنند تا برای یافتن لقمه نانی از طریق سواحل دریای مدیترانه، به سمت کشورهای اروپایی هجوم آورند.
سید حسن نصرالله در سخنرانی خود که شامگاه دوشنبه به مناسبت سالروز میلاد پیامبر اکرم (ص) ایراد کرد، جای زخم را به خوبی نشان داد آنگاه که گفت: آنچه جمعیت لبنان را تهدید می کند، سیاست های استکباری و گستاخانه آمریکاست که با شعله ور کردن جنگ در سوریه و تحمیل محاصره آن از طریق قانون سزار، مسئول اصلی مهاجرت مردم سوریه به لبنان است.
عطوان افزود: آن کس که با دروغِ گسترش دموکراسی در منطقه عربی این جنگ ها را تحمیل و کشورها را ویران می کند، باید تاوان این اقدامات را بپردازد و شرم آور است که دولت های عربی، به ویژه در لبنان و در غرب آفریقا، داوطلب شوند تا برای ایمن سازی مرزهای اروپا، به عنوان نگهبان آزاد ایفای نقش کنند و مانع مهاجرت های اجباری به اروپا شوند. اگر دولت لبنان این آوارگی را یک تهدید وجودی می‌داند، پس چرا فقط داد و فریاد می زند و هیچ اقدام عملی برای جلوگیری از آن انجام نمی‌دهد و منتظر چیست؟ چرا رئیس جمهور، نجیب میقاتی، تمایلی به بازدید از سوریه که همین نزدیکی است ندارد؟
در همین زمینه اقدام قیس سعید رئیس جمهور تونس در رد کمک مالی اتحادیه اروپا، نخست به علت ناچیز بودن این کمک و دوم به علت تحقیر دولت و مردم تونس بود و این اقدامی شجاعانه و خطاب قرار دادن اروپا به زبانی بود که آن را می‌فهمد، پیام این اقدام این بود که تونس در ازای جلوگیری از مهاجرت، به کمک های خیریه نیاز ندارد، بلکه به حمایت از طریق جذب سرمایه گذاری نیاز دارد.
واقعیت این است که لیبیِ امن و باثبات، برای بیش از یک میلیون تونسی، سه میلیون مصری و بیش از یک میلیون آفریقایی از منطقه ساحل فرصت شغلی فراهم و در نتیجه به امنیت مرزهای اروپایی کمک می کرد، اما سیاست های استعماری آمریکا و اروپا به دخالت در امور داخلی آن و اعزام جنگنده های ناتو برای سرنگونی حکومت این کشور و کشتار ده‌ها هزار نفر از مردم لیبی و آوارگی میلیون‌ها نفر دیگر در این کشور منجر شد. همه این اتفاقات، عامل ایجاد پدیده مهاجرت غیرقانونی و نتایج فاجعه‌بار آن برای استعمارگران جدید در آمریکا و اروپا شد.
کسانی که برای تغییر نقشه جمعیتی لبنان گریه می کنند و آوارگی مردم سوریه را تهدیدی وجودی برای امنیت، ثبات و پاکی نژاد اصیل لبنانی خود می دانند، باید از حالت خود فریبی خارج و برای مقابله با این پدیده متحد شوند و بدانند که علت اصلی همه این مشکلات، تهاجم غیرقانونی آمریکا و غرب به سوریه و حتی به لبنان برای تامین منافع و امنیت اسرائیل است.
ما به این دولواپسان می گوییم: انتظار دارید مردم کشور همسایه یعنی سوریه چه کار کنند، وقتی که نان، گاز، گازوئیل یا دارو پیدا نمی کنند و حقوق ها به علت سقوط ارزش لیر، به کمتر از ده دلار در ماه کاهش یافته است؟ آیا می خواهید آنها منتظر مرگ باشند و در کشورهای همسایه به ویژه در لبنان، اردن و ترکیه که هر کدام در حد و اندازه خود در این توطئه شرکت کرده اند، به دنبال زندگی نباشند؟
غرب به سرکردگی آمریکا و با حمایت مالی بیش از 500 میلیارد دلار کشورهای عرب خلیج فارس باید بپذیرد که پروژه ایجاد تجزیه طلبی و فروپاشی در سوریه، لیبی، عراق و یمن شکست خورده است و باید سریعا دست از این سیاست های مخرب بردارد، در غیر این صورت باید هزینه آن را پرداخت کند، هزینه ای که به مهاجرت و آوارگی محدود نخواهد شد، زیرا مردم این کشورها از خواب بیدار شده اند و حقایق را می دانند و دیگر فریب دروغ های دموکراسی را نمی خورند، دموکراسی ای که تلاش می کند با ابزار گرسنگی دادن به مردم، این کشورها را به عادی سازی روابط با اسرائیل و وابستگی مطلق سوق دهد.