العالم - یک خبر چند تحلیل
تحلیل:
- روشن است که ارتش رژیم صهیونیستی در ۲۱ دسامبر تیپ گولانی را از غزه خارج کرده بود تا بتواند - به گفته سایت خبری "والا" و کانال ۱۲ تلوزیون این رژیم - "پس از ضربات شدید و خسارات سنگینی که در غزه متحمل شده است، نفس تازه کند".
- حتی یک مخاطب عادی و غیر کارشناس هم می تواند بفهمد که اتخاذ چنین تصمیم های مهمی آنهم در بحبوحه جنگ و در زمانی که نتانیاهو، نخست وزیر رژیم و سایر فرماندهان نظامی و رهبران سیاسی آن پیوسته در حال تهدید به ادامه تجاوزات تا نابودی کامل حماس و مقاومت در غزه هستند، فقط گویای یک حقیقت روشن است و آن این است که این رژیم نمی تواند خود را در جنگی طولانی درگیر کند زیرا چنین جنگی تمام توان نظامی، اقتصادی و روانی این رژیم را تحلیل برده و باعث فروپاشی آن خواهد شد.
- گرفتن چنین تصمیم هایی به منزله اعتراف عملی به این حقیقت است که دیگر نمی تواند جنگ را به همان روال سابق ادامه دهد زیرا ارتشی که به رغم برخورداری از حمایت های غرب و آمریکا ظرف سه ماه نتوانسته است هیچ یک از اهداف این تجاوزگری را محقق کند، در صورت ادامه جنگ تا یک یا دو هفته دیگر، به طور قطع متحمل هزینه های بسیار سنگینی خواهد شد.
- برخی کارشناسان معتقدند که ممکن است عامل اقتصادی یکی از علل پنهان در ورای اتخاذ چنین تصمیم هایی باشند. آنها معتقدند تعداد نظامیان ذخیره ای که به خدمت فراخوانده شده اند بیش از ۲۰۰ هزار نفر هستند؛ این تعداد نیروی کار عظیمی هستند که می توانند چرخ اقتصاد این رژیم را به حرکت درآورند. این موضوع از حقیقت مهمی پرده برمی دارد و آن، این است که ارتش این رژیم متقاعد شده است که حمله به غزه، تفریح نیست و نابودی حماس، هدفی غیر قابل دسترس است و این رژيم در محاسبات خود اشتباه کرده است لذا چاره ای جز توقف تجاوزگری و خروج از غزه ندارد.
- جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا با حمایت از رژیم صهیونیستی و فراهم کردن فرصت کافی برای ارتش این رژیم برای تحقق اهداف خود در غزه از جمله نابودی مقاومت، تخریب تونل های غزه، کوچ اجباری شهروندان، بر سر شانس خود در انتخابات ریسک کرد و باعث تشدید تنفر ملت های عرب و مسلمان و همه ملت های آزاد از آمریکا شد. در واقع تنها نتیجه ای که رژیم اشغالگر از این فرصت به دست آورد قتل عام ۱۲ هزار کودک و ۶ هزار زن بود. لذا ممکن است فشار جامعه آمریکا – که مخالف حمایت های کورکورانه دولت خود از رژیم صهیونیستی است – بایدن را مجبور به کاهش دامنه حمایتهای خود از این رژیم یا حتی اعلام پایان کمک های این کشور از رژیم اشغالگر کند.
- به رغم ورود تانک ها به برخی مناطق در غزه، نظامیان این رژیم هنوز نتوانسته اند هیچ یک از این مناطق را تحت کنترل کامل خود درآورند. بلکه این مناطق – همانطور که در فیلم های منتشر شده از سوی مقاومت می بینیم - در عمل به کمینگاهی برای شکار نظامیان صهیونیستی تبدیل شده اند. علاوه بر این ها حقیقت مهم دیگری را هم می توان در این بین فهمید و آن این است که نظامیان رژیم اشغالگر همانطور که در تحقق اهداف این رژیم شکست خوردند، نخواهند توانست هیچ منطقه حائلی را ایجاد کنند.
- اکنون تنها راهی که پیش پای نتانیاهو مانده این است که با کمک بایدن سعی کند خیلی آرام و بی سر و صدا از راهی که از ابتدای حمله به غزه رفته، بازگردد هر چند که معلوم نیست در مسیر بازگشت در پست خود باقی بماند و مستقیم به زندان نرود.