العالم - اروپا
روزنامه گاردین با استناد بر تحقیقات نهاد خیریه امداد رسان «کریستین اید» (Christian Aid) خاطرنشان کرد، طوفانها و سیلها در جنوب شرقی آسیا در پاییز امسال بیش از یکهزار و ۷۵۰ نفر را کُشت و بیش از ۲۵ میلیارد دلار (۱۹ میلیارد پوند) خسارت به بار آورد، در حالی که تلفات آتشسوزیهای کالیفرنیا از ۴۰۰ نفر فراتر رفت و ۶۰ میلیارد دلار خسارت بر جای گذاشت.
سیل های ویرانگر در چین که باعث آوارگی هزاران نفر شد سومین فاجعه طبیعی پرهزینه را رقم زد و خسارتی تقریبا ۱۲ میلیارد دلاری را به بار آورد. در این حادثه دستکم ۳۰ نفر جان خود را از دست دادند.
به نظر می رسد آمار واقعی تلفات بسیار بالاتر است زیرا فقط هزینه های بیمه به طور دقیق اندازهگیری شده و هزینه های ناشی از تلفات انسانی، آوارگی و از دست دادن خانواده در این مورد براورد نشده اند.
نویسندگان این گزارش خاطرنشان کردند که حوادث ویرانگری مانند سیل در چین، اغلب در طبقه بندی «بلایای طبیعی» قرار می گیرد به طوری که گویا صرفا پیامد یک تغییر آب و هوایی عادی است اما در این زمینه سوء تفاهم وجود دارد.
جوانا های (Joanna Haigh) استاد فیزیک امپریال کالج لندن گفت: تناوب و شدت رویدادهای ویرانگر ناشی از دخالت بشر در بحران های آب و هوایی افزایش یافته است. جهان هزینه بالاتری را برای بحرانی که اکنون می دانیم چطور با آن مقابله کنیم، پرداخت می کند. این بلایا «طبیعی» نیستند و نتیجه اجتناب ناپذیر گسترش استفاده از سوخت فسیلی و تعلل های سیاسی است.
محمد عدو (Mohamed Adow) مدیر اندیشکده «تغییر قدرت آفریقا»، گفت: در حالی که کشورهای ثروتمند هزینههای مادی بلایا را محاسبه میکنند، میلیونها نفر در سراسر آفریقا، آسیا و منطقه کارائیب با جانها، خانهها و آیندههای از دست رفته مواجه هستند. در سال ۲۰۲۶، دولت ها باید از پنهان کردن سر خود در زیر برف خودداری کنند و با حمایت واقعی از مردمی که در خط مقدم رویارویی با بلایای طبیعی ویرانگر هستند، واکنش نشان دهند.
در این گزارش به غیر از اشاره به هزینه های سنگین از جمله آتش سوزی ایتون در لس آنجلس، طوفانهای جنوب و جنوب شرقی آسیا، سیلهای فصلی چین، طوفان سهمگین ملیسا در جامائیکا، بارش های موسمی هند و پاکستان، طوفان در فلیپین، خشکسالی در برزیل، طوفان گرمسیری آلفرد، طوفان گرنس در موریس و سیل های تگزاس به برخی دیگر از حوادث ناشی از تغیرات آب و هوایی پرداخته که هریک از آن ها هزینه ای کمتر از یک میلیارد دلار داشته اند.
این گزارش به مجموعه ای از طوفان ها در فیلیپین اشاره کرد که در آن بیش از یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر از مردم آواره شدند و خسارتی ۵ میلیارد دلاری وارد شد.
در سال ۲۰۲۵ همه مناطق جهان در معرض آسیب های آب و هوایی بودند. گاردین به خشکسالی در ایران اشاره کرد و نوشت، خشکسالی ۱۰ میلیون نفر از ساکنان تهران را تهدید کرد و آن ها را در معرض تخلیه مکانی قرار داد.
سیل در جمهوری دموکراتیک کنگو در آوریل (فروردین)، سیل در نیجریه در ماه مه (اردیبهشت) که ۷۰۰ کشته بر جای گذاشت از جمله موارد ذکر شده در این گزارش است.
همچنین سیل در هند و پاکستان بیش از یک میلیون و ۸۶۰ هزار نفر از مردم را به کشتن داد و هزینه ای معادل تقریبا ۶ میلیارد دلار بر جای گذاشت و بر زندگی بیش از ۷ میلیون نفر فقط در پاکستان تاثیر گذاشت.
در کشورهای توسعه یافته، آتش سوزی های بی سابقه در سراسر شبه جزیره ایبری در جنوب غربی اروپا، خشکسالی در کانادا و گرمای بی سابقه در اسکاتلند از اتفاقات سال ۲۰۲۵ بود.
امسال کشورهای ثروتمند جهان در اجلاس آب و هوایی (Cop۳۰) در شهر «بلم» برزیل که نوامبر (آبان) برگزار شد، با سه برابر کردن کمک های مالی به کشورهای فقیر برای جلوگیری از تاثیرات تغییرات شدید آب و هوایی موافقت کردند اما حتی افزایش این بودجه و رساندن آن به ۱۲۰ میلیارد دلار تا سال ۲۰۳۵ به هیچ وجه برای تامین نیازهای مالی مورد نیاز در کشورهای در حال توسعه کافی نیست.
به گفته پاتریک وات (Patrick Watt) مدیر اجرایی سازمان کریستین اید، صورتحساب تغییرات آب و هوایی تا زمانی که رهبران جهان انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش نداده و سوخت فسیلی را از چرخه استفاده خارج نکرده اند، افزایش خواهد یافت.
وی گفت: اگر در روند انتقال از سوخت های فسیلی به انرژی سبز تسریع نشود، این بلایای آب و هوایی همچنان هشداری برای اتفاقات پیش رو خواهد بود. نیاز فوری به سازگاری ویژه در کشورهای جنوب جهانی وجود دارد؛ در این منطقه منابع محدود و مردم به ویژه در مقابل شوک های آب و هوایی آسیب پذیر هستند.
به گزارش ایرنا، در اجلاس Cop۳۰ تلاش ها برای همکاری در زمینه نقشه راهی برای کشورها جهت کنار گذاشتن تدریجی سوخت های فسیلی در چارچوب یک طرح اختیاری و داوطلبانه مطرح شد که کشورها را به پیروی از چنین دستوری مجبور نمی کرد. با این حال برخی فعالیتها در این زمینه در اجلاس امسال Cop۳۰ به میزبانی برزیل کلید خورد. قرار است در اجلاس آب و هوایی کلمبیا در ماه آوریل (فروردین) این موضوع پیگیری شود و انتظار می رود در این اجلاس بیش از ۸۰ کشور در حمایت از تلاش ها برای ترسیم چنین نقشه راهی شرکت کنند.