زنجیره طوفان
همانند ردیفی از تاکسی‌ها که در خیابانی به دنبال هم صف کشیده‌اند، زنجیره‌ای از طوفان‌های گرمسیری بر فراز غرب آفریقا در انتظار برخاستن به سوی اقیانوس اطلس هستند. اواسط آگوست تا اوایل اکتبر / اوایل شهریور تا اواسط مهر هر سال در نیمکره شمالی مصادف با موسم هاریکن‌ها است، طوفان‌های دریایی که هر دو سوی خط استوا را در می‌نوردند. ترکیب گرمای قاره آفریقا و رطوبت گرمسیری اقیانوس، همه مواد لازم برای شکل‌گیری یک طوفان کامل را فراهم می‌آورد. 
قوس شفق
همچون رنگین‌کمان سبز وهم‌آلودی در میانه آسمان شب، این شفق شمالی آسمان دریاچه‌ای را در کشور استونی به تسخیر خود در آورده است. جریان بادهای خورشیدی که از ذرات باردار تشکیل شده است، پس از فرار از سطح خورشید و برخورد با میدان مغناطیسی زمین باعث ایجاد این نمایش رنگارنگ در ترازهای بالایی جو زمین می‌شوند. به هر اندازه که این بادها مستقیم‌تر با زمین برخورد کنند، به همان اندازه نیز شدت نور شفق در آسمان بیشتر می‌شود.
سحابی مدوسا
در این عکس که با نوردهی 27 ساعته و توسط تلسکوپی خانگی در هانستویل آلاباما گرفته شده است، سحابی مدوسا نیز همچون هیولای اسطوره‌ای همنام خود همانند تاجی مارمانند در آسمان شب به چشم می‌آید. این سحابی سیاره‌نمای زیبا در فاصله 1500 سال نوری از زمین، آخرین بازمانده ستاره پیری است که مدت‌ها از مرگ آن می‌گذرد. ابر سوزان گاز و غبار این سحابی به طور پیوسته در حال انبساط است و اکنون حدود 4 سال نوری پهنا دارد.
قله های هیمالیا
آسمان ستاره‌نشان منطقه همچون تاجی از جواهرات آسمانی بر فراز قله آنناپورنای جنوبی خودنمایی می‌کند؛ یکی از مرتفع‌ترین قله ها در میان قلل سر به فلک کشیده هیمالیا. آسمان منطقه به ندرت تا این اندازه صاف است که بتوان چنین عکس‌هایی از آن گرفت.
ابرهای ستاره‌ای حجاری شده
در این عکس فروسرخ که توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا گرفته شده است؛ گویی برخی از پرجرم‌ترین ستارگان شناخته شده دنیا با انفجارهای تابشی شدید خود در حال گرفتن انتقام غارت و ویرانی‌شان از توده گاز و غبار اطراف خود هستند. جایی در فاصله 8 هزار سال نوری از زمین، سیستم ستاره‌ای اتا-شاه تخته با درخششی معادل 5 میلیون خورشید ما در حال خودنمایی است. انرژی خروجی تنها دو عدد از ستارگان غول‌آسای مرکز این ابر درخشان باعث سوراخ شدن ستون‌های عظیم غبار شده است، و حفرات بزرگی را در سحابی اطراف خود قلم‌زنی کرده است.
کسوف مریخی
در این عکس‌های متوالی که توسط مریخ‌نورد "کیوریاسیتی" و از سطح مریخ گرفته شده است. مریخ دو قمر به نام های فوبوس و دیموس دارد که هر دو شکل نامنظم دارند و بیشتر به یک سیب زمینی شبیه هستند تا کره کامل. در این تصویر فوبوس، قمر بزرگ‌تر در میان اقمار دوتایی مریخ، در حال گذر از مقابل خورشید است.
برای تهیه این عکس منحصر به فرد از خورشیدگرفتگی حلقوی سطح مریخ، کیوریاسیتی از عدسی‌های تله نصب شده بر روی دکل خود استفاده کرد. دانشمندان امیدوارند که به کمک این عکس‌ها بتوانند محاسبات مداری این قمر را بهبود بخشند.
تصادف کیهانی
آنچه در ظاهر برخورد شاخ به شاخ دو کهکشان به نظر می‌رسد، در واقع چیزی جز یک خطای بصری نیست. در این عکس که توسط تلسکوپ فضایی هابل تهیه شده است، ستارگان پراکنده مرکز تصویر در واقع کهکشان کوتوله‌ای هستند که در فاصله 16 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد و تنها از چند میلیارد ستاره شاخته شده است. در مقابل، ستارگان درخشان چشمک‌زنی که در بقیه عکس پراکنده شده‌اند به مراتب به ما نزدیک تر هستند. این ستارگان همگی در محدوده کهکشان راه شیری قرار دارند که با نزدیک به 400 میلیارد ستاره، به مراتب بزرگ‌تر از کهکشان دورتر است.