به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، در این مقاله که به قلم "برزو دارآگاهی" و با عنوان "کمرنگ شدن دمکراسی در تونس و نیاز این کشور به حمایت خارجی" منتشر شده، آمده است: تاکنون چنین به نظر می رسد که تونس تنها کشور عربی است که توانسته از نظام استبدادی به نظام تکثر سیاسی تغیییر یابد.
فایننشال تایمز می افزاید: در حالی که برخی صاحب نظران اوضاع مصر، لیبی و سوریه را فاجعه سیاسی می خوانند، تجربه "تکثر سیاسی و تعامل سکولارها و اسلامگرایان" در تونس باید مورد توجه غرب قرار بگیرد؛ هر چند نشانه ها حاکی از کمرنگ شدن دمکراسی در این کشور است.
نویسنده این یادداشت آورده است: "سه سال پیش که یک جوان سبزی فروش در تونس با آتش زدن خود باعث آغاز قیام مردمی شد، تاکنون این کشور مسیر پُر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است و اسلامگرایان افراطی در ابتدا جنگ لفظی شدیدی را علیه سکولارها آغاز کردند و سپس شورشی مسلحانه را علیه دولت مرکزی آغاز کردند که نمونه آن هفت ماه پیش و با ترور یک مخالف تونسی و قتل وی به بروز بحران سیاسی و نهایتاً برکناری "حمادی الجبالی" نخست وزیر وقت تونس منجر شد."
همچنین ترور مخالفی دیگر در ماه جولای که منجر به تشدید اعتراضات ضد دولتی سکولارهای تونس شد؛ سکولارهائی که می خواستند همانگونه که ارتش مصر دولت اخوان المسلمین را منحل کرد، دولت کشورشان را منحل کنند.
دارآگاهی می افزاید: تلاش برای تدوین و تصویب قانون اساسی تونس که راه را برای برگزاری انتخابات هموار می کند، هنوز بی نتیجه مانده و ارتش تونس برخلاف ارتش های مصر و سوریه خود را از سیاست دور نگه داشته است و توانش را درگیر اختلافات ایدئولوژیک اسلامگرایان و سکولارها نمی کند.
مقاله نویس روزنامه فایننشال تایمز می افزاید: با وجود اختلافات گروه های سیاسی، مردم تونس عاقلانه رفتار می کنند و با وجود اینکه نظرسنجی ها حاکی از کاهش محبوبیت اسلامگرایان است ولی محبوبیت مخالفان(سکولارها) نیز کاهش یافته است. "همچنین طرح تکرار تجربه خطرناک انحلال دولت مصر در تونس نیز طرفداران زیادی ندارد."
به نوشته داراگاهی، نتایج نظرسنجی ماه مارس مؤسسه تحقیقاتی پیو نشان می دهد که 54 درصد مردم تونس از وضعیت دمکراسی در کشورشان ابراز رضایت می کنند هر چند این آمار 9 درصد کمتر از سال گذشته است.
نظرسنجی پیو حاکیست که نارضایتی از وضعیت دمکراسی در تونس بیشتر در طبقه متوسط مشاهده می شود؛ طبقه ای که در چند سال گذشته گرفتار مشکلات مالی شدیدی بود.
داراگاهی در پایان مقاله خود می نویسد: تونس نیاز مبرم به سرمایه گذاری های غربی و حمایت از نهادهای سیاسی جدیدش دارد.