گیاهان مانند حیوانات ساعت بدنی دارند که ریتم شبانه روزی یا رفتار دوره ای نام دارد. این ساعت بیولوژیک، این توانایی را به گیاه می دهد که حتی در مواقعی که نور وجود ندارد زمان را اندازه گیری کنند. برای مثال آن ها به سادگی نسبت به نور واکنش نشان نمی دهند زیرا به طور بیولوژیکی می دانند که چه وقت نور می آید و چگونه باید با آن مطابقت پیدا کنند.
این توانایی حفظ زمان، ویژگی های رقابتی مهمی را به وجود می آورد و در فرایند بیولوژیکی مانند گل دهی، آزاد کردن رایحه و بو و حرکت برگ ها، نقشی حیاتی ایفا می کند. دانشمندان در بخش علوم گیاهی دانشگاه کمبریج بررسی کردند که چگونه گیاهان دارای ساعت درونی هستند و آن را حفظ می کنند. گیاهان از طریق فتوسنتز قند تولید می کنند. در این روش آن ها انرژی خورشید را به نوعی ماده شیمیایی قابل استفاده که برای رشد و عملکرد گیاه نیاز است تبدیل می کنند.
تحقیقات جدید نشان می دهد قند در ایجاد ریتم شبانه روزی نقش دارد. محققان تاثیر این قندها را با کنترل جوانه زنی در هوای عاری از دی اکسید کربن برای جلوگیری از فتوسنتز و نیز با استفاده از تغییرات ژنتیکی رشد گیاهان و اندازه گیری بیولوژی آن ها بررسی کردند. تولید قند به عنوان یک کلید ژنتیکی تنظیم کننده ریتم 24 ساعته گیاه شناخته شد.
سطوح قند در یک گیاه نقش حیاتی را در همزمان سازی ریتم شبانه روزی با محیط اطراف ایفا می کند. برای نمونه جلوگیری از فتوسنتز به مدت دو یا سه ساعت عملکرد ساعت درونی گیاه را نشان می دهد.
تحقیقات نشان داده است که فتوسنتز بر روی تنظیمات و حفظ ریتم شبانه روزی در گیاهان تاثیرگذار بوده و نقش حیاتی آن را برای متابولیسم در تنظیم این رفتار دوره ای نشان می دهد.