به گزارش روز شنبه پایگاه خبری شبکه العالم "رابرت گیتس" در کتاب خاطراتش که تا چند روز آینده منتشر میشود، تأکید کرده است که شاهزاده "سلمان بن حمد آل خلیفه" ولیعهد بحرین فوریه 2011 به وی گفته بود که در صورت درخواست آماده تصدی سمت نخست وزیری است.
گیتس می گوید: من به پادشاه و ولیعهد بحرین پیشنهاد "واگذاری نقشی جدید به نخست وزیر" را ارائه کردم که رژیم حاکم و علی سلمان دبیر کل جمعیت وفاق ملی این پیشنهاد را پذیرفتند؛ ولی گویا خاندان سلطنتی درباره این پیشنهاد مردد بود. مساله این است که اعضای افراطی این خاندان حرف آخر را میزنند.
گیتس در این کتاب نوشته است: من به ولیعهد بحرین گفتم که سران کشورهای عربی منطقه (خلیج فارس) معتقدند که علت پیروزی معترضین در مصر و تونس این بود که نظامهای حاکم این دو کشور از خود ضعف نشان دادند .
گیتس خاطرنشان کرده است: ولیعهد بحرین در تماسی تلفنی به من گفت که هر نقشه راهی باید شامل مشارکت عادلانه شیعیان در اداره امور این کشور باشد.
"سیمون هندرسون" کارشناس امور انرژی و کشورهای عربی محافظه کار خلیج فارس در انستیتوی واشنگتن ، در گزارشی نوشت : کتاب خاطرات رابرت گیتس درباره گفتگوهای فوریه 2011 است که شاهزاده سلمان بن حمد آل خلیفه ولیعهد بحرین در این گفتگوها از آمادگی خود برای تصدی سمت نخست وزیری در صورت درخواست از وی خبر داده است؛ ولی گیتس در کتابش شاهزاده سلمان را " ناتوان " توصیف کرده است .
هندرسون در گزارش خود می نویسد: رقابت بین اعتدال گرایان و افراطی های بحرین در کتاب خاطرات گیتس قابل مشاهده است .
هندرسون می افزاید: هنگامی که گیتس بار دیگر به بحرین سفر کرد ، به پادشاه و ولیعهد پیشنهاد کرد که نقش جدید و متفاوتی برای نخست وزیر تعیین شود و با اینکه پادشاه و ولیعهد این پیشنهاد را پذیرفتند، ولی اعضای خاندان سلطنتی با یکدیگر اختلاف پیدا کردند خاندانی که اکثر اعضای آن را افراطی ها تشکیل میدهند.
هندرسون میگوید : نمی توان پیش بینی کرد که رقابت اعضای اعتدال گرا و افراطی خاندان آل خلیفه به کجا خواهد انجامید و با اینکه ولیعهد برای مبارزه با فساد و مشارکت مخالفان در اداره امور کشور تلاش کرد ولی گفت که به یارانی از خاندان سلطنتی نیاز دارد که این اظهارات ولیعهد گفته گیتس را تأیید می کند .
هندرسون خاطرنشان میکند: عربستان به عنوان متحد اصلی بحرین که نفوذش بسیار بیشتر از نفوذ آمریکا است ، نگران تداوم بحران بحرین است و نظام منامه را به مذاکره با مخالفان ترغیب کرد ولی گویا انگیزه عربستان از ترغیب نظام منامه به مذاکره با مخالفان از بین رفته است.