در 25 اسفند 66 ( 16 مارس 1988) در طول ۲۴ ساعت، صدها بمب شیمیایی رژیم بعث بر فراز حلبچه و روستاهای مجاور ریخته شد و مردم بی‌پناه و هر موجود زنده‌ای در منطقه قربانی سیاست سرکوب‌گرانه این رژیم شدند. در این روز حلبچه با همه ساکنانش به معنای واقعی شهید شدند. پس از بمباران، با یاری نیروهای ایرانی مستقر در منطقه، خیل آوارگان بی‌پناه و زخمی‌های بی شمار به سرعت به ایران و مراکز حمایتی و درمانی منتقل شدند.
اما شدت بمباران‌های شیمیایی به حدی بود که حداقل پنج‌هزار کشته و هزاران زخمی برجای گذاشت. برخی تصاویر گرفته شده توسط عکاسان ایرانی در آن فاجعه هنوز و پس از ۲۶سال از واقعه گوشه‌های تکان‌دهنده از وقایع را برای بیننده تداعی می‌کند. کودکان جان‌سپرده بر دامن پدر و مادر، رهگذران افتاده در گوشه کوچه‌ها و… قربانیان خشونت سازمان‌یافته نیروهای صدام معدوم و نیز حامیان غربی وی هستند که با در اختیار گذاشتن مواد شیمیایی زمینه این جنایت بزرگ علیه بشریت را مهیا کردند.