به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه العالم، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله امروز خود، به دعوت سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان سعودی از محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران برای سفر به ریاض و دیدار و گفت وگو با مقامات سعودی پرداخته و از این دعوت به عنوان "زلزله ای بزرگ" در روابط دیپلماتیک با هدف برهم زدن معادلات منطقه ای یاد کرد.
روزنامه الکترونیکی رأی الیوم که توسط عبدالباری عطوان نویسنده مشهور عرب و سردبیر سابق روزنامه القدس العربی اداره می شود، بلافاصله پس از انتشار خبر دعوت سعودالفیصل از وزیر خارجه ایران برای سفر به ریاض در ستون دیدگاه خود به این مسئله پرداخت.
به نوشته خبرگزاری تسنیم، این پایگاه خبری همچنین در توصیف دعوت سعودی ها از وزیر امور خارجه ایران نوشت: این دعوت می تواند فرصت بهبود و رسیدن به راه حل برای بحران های سیاسی در سوریه، عراق و بحرین منجر شود و به عقیده این روزنامه، بزرگ ترین شکست خورده در این میان محور ترکیه، قطر و اخوان المسلمین است.
سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان سعودی امروز سه شنبه با بیان مساله دعوت کشورش از وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران برای سفر به کشورش به مثابه خبر سیاسی بسیار ارزش مندی بود که در منطقه اکنون طنین انداز شده است، مخصوصاً این بخش از دعوت که وی گفته است محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در هر زمان که خود صلاح بداند می تواند به عربستان سعودی سفر کند ووی از وزیر امور خارجه ایران استقبال به عمل خواهد آورد.
رأی الیوم نوشت: اگر ما این دعوت سعودی از وزیر ایرانی را "غافلگیر کننده" توصیف می کنیم به این دلیل است که روابط بین عربستان سعودی و جمهوری اسلامی ایران در چهارسال گذشته و به خصوص در دوره اخیر با حجم بالایی از تنش ها همراه بوده است و عربستان طی چندین نوبت به خواست مقامات ایرانی برای اجرای مذاکرات و کاستن از حجم اختلافات و بازگشت روابط به حد طبیعی بین دو کشور همواره واکنش مثبت نشان نمی داد.
به نوشته رای الیوم، حسن روحانی رئیس جمهوری جدید جمهوری اسلامی ایران چند بار از طریق کانال های مختلف رسمی و رسانه های سعودی - که آخرین آنها در گفت وگو با روزنامه سعودی الشرق الاوسط بود- نسبت به برقراری تماس با عربستان ابراز تمایل کرده بود و می خواست عربستان سعودی نخستین پایتختی باشد که وی بعد از تصدی ریاست جمهوری در ایران به آن سفر کند، اما مقامات سعودی هرگز به این علاقمندی وی پاسخ مثبت ندادند.
اما اکنون دلایلی عدیده ای را می توان برای این گشایش در روابط سیاسی و دیپلماتیک غافلگیر کننده سعودی ها در قبال ایران مطرح است:
نخست: امضای توافق هسته ای واشنگتن با تهران، که باعث برداشته شدن تدریجی تحریم ها ضد ایران می شود، و تاکید باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا در حین سفر به ریاض در ماه گذشته به این موضوع که کشورش خواستار حل بحران پرونده هسته ای ایران از طریق صلح آمیز است، نه با استفاده از زور.
دوم، تغییر بزرگ در مواضع عربستان سعودی در قبال بحران سوریه و نزدیکی با ایران در بستری مشترک و تندرو دانستن گروه های افراطی و طرح این مساله به عنوان خطری که منطقه را تهدید می کند.
سوم، تلاش عربستان سعودی برای قطع راه بر روی تلاش های قطری برای ایجاد ائتلاف ضد ریاض از طریق ائتلاف با ایران و عملا نیز قطر چنین تماس هایی را در مدت اخیر توسعه بخشیده است و خالد العطیه وزیر خارجه قطر هچندی پیش در چندین نوبت به تهران آمد و توسعه روابط را جویا شده بود.
به باور نویسنده این مقاله، نزدیکی عربستان و ایران می تواند منجر به در هم آمیختن "برگه"های سیاسی در منطقه شود، شاید دو کشور از این طریق می توانند به پایانی برای بحران سوریه که به زعم نویسنده این نشریه دو کشور جنگ نیابتی باهم در سوریه به راه انداختند شود، چرا که ایران حامی نظام سوریه از نظر مالی و نظامی است و ایران نقش اساسی در پایداری و ایستادگی این نظام داشته است به خصوص با ورود حزب الله به میدان نزاع در کنار ارتش عربی سوریه باعث شد تا موفقیت های میدانی راهبردی در القصیر و یبرود و قلمون محقق شود.
به نوشته رای الیوم، بعید نیست تفاهم بین ایران و عربستان همچنین باعث گشایشی در مساله بحرین و عراق شود، عربستان سعودی حامی جریان های سنی است. به ادعای نویسنده این مطلب، ایران تمام تلاش خود را معطوف حمایت از نوری مالکی نخست وزیر عراق و جریان های شیعی دیگر هم پیمان وی کرده است. نویسنده این مقاله ادامه می دهد که حتی نوری مالکی هم عربستان را به حمایت از گروه های تروریستی و تلاش برای برهم زدن امنیت و آرامش در کشورش متهم کرده است.
نویسنده رای الیوم معتقد است که دعوت شاهزاده سعود الفیصل از همتای ایرانی خود برای سفر به عربستان سعودی، به مثابه زلزلهای سیاسی و دیپلماتیک است برای تغییر معادلات بزرگ در منطقه خاورمیانه و تاسیس ائتلافی جدید که در آن مصر هم در رویارویی با ائتلاف ترکیه و قطر که حامیان اصلی جماعت اخوان المسلمین در مصر، لیبی، عراق، یمن و سوریه است وارد شود. به طور حتم تنها کسی که از این نزدیکی ایرانی و سعودی بهره خواهد برد، ملت و نظام سوریه باهم هستند، چرا که راه حل سیاسی در سوریه میسر نمیشود مگر آن که سعودیها و ایرانیها دور یک میز مذاکره به گفتوگو بنشینند و این مساله را از این طریق حل و فصل کنند و به تفاهم دست یابند، بعد از آن می توان به پایان جنگ و توقف خونریزی امیدوار بود. به نظر می رسد این مساله به چند ماه زمان نیاز دارد، اگر نگوییم تنها تا چند هفته دیگر محقق می شود.