به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، سرلشگر دکتر هشام جابر رئیس مرکز مطالعات و پژوهشهای خاورمیانه در ابتدای تحلیل خود چند سوال را مطرح کرده و درصدد پاسخ به آن از دیدگاه راهبردی و استراتژیک بر آمده است.
وی در تحلیل خود این سوالات را مطرح کرد که پس از گذشت بیش از سه سال از جنگ علیه سوریه، اوضاع میدانی در این کشور چگونه است؟ مهمترین مناطق در نقشه نظامی سوریه کدامند؟ اهمیت شهر حمص چیست و چرا نظام سوریه بیش از دو سال برای نابود کردن کانون عناصر مسلح در منطقه قدیمی شهر حمص منتظر ماند؟ اولویت های میدانی نظام سوریه برای ناکام گذاشتن پروژه تجزیه این کشور و پاسداری از وحدت و یکپارچگی آن کدامند؟
سرلشکر هشام جابر درپاسخ به این سوالات نوشت: در ابتدا، اهمیت شهر حمص را برمی شمریم که به عنوان پایتخت منطقه مرکزی سوریه، شهر دمشق پایتخت سوریه و ساحل این کشور را به هم مرتبط می کند و حلقه اتصال بین آنها است.
برخلاف ادعای بیشتر تحلیلگران و مفسران که اهمیت مناطق ساحلی سوریه را به خاطر بافت جمعیتی با رنگ و بوی طائفه ای و مذهبی می دانند، اهمیت این سواحل راهبردی و اقتصادی است زیرا هرچند منطقه ساحلی سوریه از تنوع واضح و آشکار بافت جمعیتی برخوردار است اما با تنوع بافت جمعیتی در سراسر سوریه اختلاف چندانی ندارد.
با وجود اهمیت بسیار زیاد و انکارنشدنی شهر حلب که از آن به عنوان دومین پایتخت سوریه نام می برند اما شهر حمص از اهمیت راهبردی بسیار بالایی برخوردار دارد.
اما اینکه چرا ارتش سوریه از ابتدای بحران پرونده شهر حمص را از نظر نظامی حل و فصل نکرد، باید گفت که پاسخ کاملا ساده است و علت انجام ندادن اینکار، کاهش تلفات غیرنظامیان در این شهر تا حد امکان بود. این سیاستی است که دولت سوریه از آغاز حوادث خونبار در این کشور، در پیش گرفته است.
اما درباره اولویت های راهبردی میدانی باید گفت با وجود اینکه نظام سوریه سعی در کنترل دوباره برهمه شهرها، روستا ها و مناطق این کشور دارد ولی باید اولویت های کنونی را به شرح زیر عنوان کرد:
- کنترل دمشق، ریف دمشق و اطراف آن و سپس سواحل سوریه و راههای ارتباطی بین آنها. از همین منظر هم می توان اصرار فراوان نظام سوریه برای کنترل دوباره بر رشته کوههای قلمون را - بعد از کنترل بر شهر قصیر و ریف حمص- تفسیر کرد.
- تسلط بر جاده های بین المللی داخل سوریه. درحالی که جاده های منتهی به ترکیه و عراق تا حدی از کنترل نظام سوریه خارج شده است، دو جاده ارتباطی دمشق به امان و دمشق به بیروت از اهمیت فراوانی برخوردار است و خط قرمز به شمار می رود. همچنین حفظ کنترل بر فرودگاه های نظامی و فرودگاه بین المللی حلب از اهمیت برخوردار است چرا که اگر فرودگاه حلب به کنترل مخالفان مسلح درآید، یک نقطه تحول در سطح میدانی به شمار خواهد رفت.
نیروهای نظامی سوریه پیشرویهای چشمگیری را در منطقه درعا و کنترل کامل بر جاده ارتباطی قنیطره به دمشق و شهر قطنا رقم زدند.
ارتش سوریه در این مناطق راهبردی پیشروی می کند و روند برقراری آشتی در چند منطقه - بویژه بعد از مایوس شدن گروههای زیادی از افراد مسلح- خبر از توسعه کنترل نظام سوریه بر مناطق بیشتری می دهد.