"فارس الصرفندی" خبرنگار شبکه العالم از رام الله گزارش داد، عرب ها شصت و هشت سال پیش شعار «چشمانمان فدایت باد» سر می دادند و پژواک این صدا همچنان به گوش می رصد و در قالب شعار جدیدی که عملی نمی شود خود را نشان می دهد که همان شعار «ای قدس ما خواهایم آمد» است. اما نه قدس بازگشت و نه آنها آمدند.
نزدیک به هفت دهه است که فلسطینی ها تصمیم های نشست های عربی را بازخوانی و خلاصه و سپس به دور می اندازند و از خود می پرسند که «از زمان نکبت یا پیش از آن، کشورهای عربی چه کاری برای آنها کرده اند؟»
یکی از فلسطینی ها ساکن رام الله به خبرنگار العالم گفت: نکبت پشت نکبت و شکست پشت شکست و اشغالگری پشت اشغالگری است. البته کمک های به اشغالگران برای تحکیم اشغالگری شان در این سرزمین می شود. روز به روز شاهد خسارت هستیم و همچنان به ملت فلسطین فقط ناامیدی و وعده داده می شود!
یک شهروند دیگر فلسطینی در این خصوص گفت: کشورهای عربی از سال 48 تاکنون هیچ چیز کارآمدی به مسئله فلسطین نداده اند و فقط محکوم و تقبیح کرده اند. آنها بیش از هر چیزی به جامعه بین المللی ایمان دارند نه گزینه مقاومت و کمک به ملت فلسطین. آنها حتی در بازسازی غزه نیز کمک نمی کنند.
بر اساس این گزارش، از زمان آغاز درگیری های ساختگی طایفه ای عرب ها، دیگر موضوع فلسطین اشغالی در کانون توجه آنها نیست. گویا این درگیری ها برای ایجاد درگیری بین فلسطینی ها ایجاد شده است.
یکی از شهروندان فلسطینی نیز در این خصوص گفت: کشورهای عربی نمی توانند به فلسطینی ها کمک کنند زیرا آنها خود به مشکلات داخلی خود که ساخته موساد اسرائیل است سرگرم هستند.
104-5