به گزارش پایگاه خبری شبکۀ العالم، "عبدالباری عطوان" در رأی الیوم نوشت، نشست سران عرب در موریتانی به عنوان نشست "موش‌ها" به تاریخ خواهد پیوست، البته منظور ما جوندگانی هستند که در هتل‌های این کشور اقامت دارند .. فقر و امکانات کم موریتانی عیب و ننگ نیست و اسلام، عربیت و کرامت مردم این کشور بزرگترین ذخیره آنها است .. و تعبیر ما مربوط به این نشست عربی می‌باشد.
وی افزود، اجلاس سران عرب، در نواکشوت پایتخت موریتانی به تاریخ خواهد پیوست؛ زیرا برای نخستین بار است که چنین اجلاسی در زیر یک چادر برگزار می‌شود و شمار اندکی از سران سیاسی عرب در آن مشارکت دارند. انتطار می‌رود که تصمیمات گرفته شده در آن، منعکس کننده سیطره عربستان و هم‌پیمانانش بر دستور کار، رایزنی‌ها و مسائل پشت پردۀ آن باشد.
عطوان با اشاره به اگر گزارش‌های رسیده در خصوص شرکت نکردن «محمود عباس» رئیس تشکیلات خود‌گردان فلسطین در نشست موریتانی به دلیل عزاداری بر مرگ برادرش، گفت اگر این موضوع صحت داشته باشد، بدین معناست که این نخستین بار است که نماینده ارشد قضیه فلسطین از سال 1946 یعنی زمان برگزاری اولین سران اجلاس عرب، در آن غایب است. این گویای بیچارگی هر دو مورد یعنی نشست و قضیه فلسطین است که در صدر دستور کار بسیاری از رایزنی‌های گذشته بوده است. نمی‌دانیم برای رهبر فلسطین این نشست، که اهمیت قضیه فلسطین در آن فروکش کرده و می‌بایست حضورش در آن حتمی باشد مهم‌تر است یا مرگ برادرش؟
وی خاطرنشان کرد: دولت موریتانی پس از عدم استقبال مغرب از برگزاری این اجلاس، داوطلب میزبانی آن شد، و این تصمیم دولت مغرب صحیح و قابل درک است، زیرا وضعیت جهان عرب سراسر بیچارگی است؛ اختلاف‌ها در اوج است، و برخی رهبران تاریخی که از شجاعت اتخاذ تصمیمات مهم برخوردارند از عرصه غایب هستند، و برخی از آنها کشته، به دار آویخته و یا هدف کودتا قرار گرفته‌اند. همچنین کسانی‌که باقی مانده‌اند بیماری آنها را از پای در‌‌آورده یا دارند برای بدست آوردن سلطه آموزش می‌بیند و یا از افسردگی مزمن رنج می‌برند و از ترور و عدم بازگشت به صندلی حکومتی هراس دارند.
عطوان همچنین با ابراز خشم و نارضایتی خود از تصمیم تمام سلام نماینده لبنان برای گذراندن شب اجلاس در رباط پایتخت مغرب به جای نواکشوت بماند، اظهار داشت: این اقدام وی در نتیجه نصیحت وائل ابو فاعور وزیر بهداشت لبنان است که گفته هتل‌های نواکشوت نه تنها پر از موش و سوسک است بلکه جای موش‌های صحرایی نیز است، این بزرگترین توهین به یک کشور عربی- اسلامی است که ما به هویت عربی آن پایبندیم که این کشور بیش از دیگر کشورهای عربی از هویت عربی برخوردار است، و تاریخ درخشانی در علوم اسلامی و زبان‌شناسی دارد که نه فقط برای مردمش بلکه برای همگان، باعث افتخار است.
عطوان افزود: مردم کشور موریتانی، که سفیر رژیم صهیونیستی را از کشورشان بیرون کردند، و در زمانی که سقوط کشورهای عربی شروع شده و عادی‌سازی روابط با اسرائیل بالا گرفته بود، سفارت اسرائیل را بستند، سزاوار این تفکر مادون و پست از سوی رهبران و مسؤولان کشورهای عربی نمی‌باشد، چه آنهایی که از کشورهای بادیه‌نشین و خانه‌های ساخته شده از نی آمده‌اند و چه آنهایی که از کشورهای شهرنشین و رفاه مدنی آمده باشند.
وی تأکید کرد: این تکبر و خود بزرگ‌بینی از سوی کشورهای عربی درقبال کشوری مانند موریتانی با وجود داشتن سهم بزرگی از کرامت، میهن پرستی و عزت نفس، قابل فهم نیست. همه گناه این کشور این است که فقیر است و فاقد طلا و نفت است، به طوری‌که برخی سران عرب حاضر نیستند برای بررسی اوضاع و مسائل کشورهای عربی و همچنین قدردانی از این کشور و مردمی که برای حفظ هویت عربی و اسلامی و پیوستن به اتحادیه عرب علیرغم اینکه با انکار و شک در هویت از سوی برخی کشورها مواجه بود، و لو برای ساعاتی اندک دور از قصرهای لوکس خود «ریاضت» بکشند.
عطوان خاطرنشان کرد: نوشیدن شیر شتر و خوردن خرما در صحراهای موریتانی بسیار لذیذتر از بسیاری از وعده‌های غذایی رستوران‌های اروپایی است که برخی نمایندگان عرب در آنجا حضور دارند.
وی افزود: حتی اگر موش در هتل‌های موریتانی وجود داشته باشند از بسیاری از مهمانان این نشست ضررشان کمتر است، زیرا نه دیگران را می‌کشند و نه خون کسی را می‌ریزند و نه کشورها را ویران می‌کنند و همچنین با واژه‌های فرقه‌گرایی، نژادپرستی و اختلافات طبقاتی آشنا نیستند، بلکه فقط به دنبال تکه نانی برای رفع گرسنگی‌شان هستند.
عطوان در پایان نوشت: با موش‌ها همبستگی می‌کنیم زیرا نمی‌توانیم با کسانی‌که کشورها را نابود و آتش جنگ را شعله‌ور می‌کنند و غیرنظامیان، چه کودکان و چه بزرگ‌سالان را آواره می‌کنند، اعلام همبستگی کنیم. این نشست، نشست سران عرب نیست و ملت‌های عرب حق دارند آن را نادیده و تحقیرش کنند؛ زیرا بیشتر شرکت‌کنندگان در آن باعث حالت فروپاشی هستند که ما در آن وضعیت به‌سر میبریم.