امام موسی صدر؛ شخصیتی که همه را مجذوب کرد

به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، روزنامه لبنانی السفیر، در مطلبی با عنوان " الامام الساحر " درباره امام موسی صدر نوشت:
آن مرد خوش چهره، اصالتا اهل شهر شحور جبل عامل نزدیک شهر صور بود. وی برای نخستین بار در سال 1957 به دعوت مرجع عالیقدر "سید عبدالحسین شرف الدین" به لبنان آمد.
صدر که شهرتش از شهر مقدس قم در دنیا پیچیده بود، در نجف اشرف نیز اقامت داشت. وی با خاندان شرف الدین نسبت فامیلی داشت، و در خانه سید عبدالحسین در صور جلسه‌هایی دینی را برگزار کرد و شخصیتها و علمای مهمی در آن جلسات حضور یافتند. دیدارهای صدر با مراجع دین و شهروندان در صور و مناطق اطراف آن و همچنین جبل عامل، باعث افزایش هواداران و حامیانش شد.
درگذشت مرجع عالیقدر شرف الدین در سال 1958 خلا بزرگی را ایجاد کرد، به همین دلیل گروه‌های فعال شیعه با توجه به شخصیت تأثیرگذار صدر، از این عالم 30 ساله خواستند به لبنان بیاید و مرجعیت را برعهده بگیرد.
با ورود امام موسی صدر به صور، افراد بسیاری جذب شخصیت و اخلاق خوب و سخنانش شدند، به صورتیکه خصوصیت ویژه و صبر و بردباری او  باعث شد حتی دشمنانش –که به سرعت به مخالفت با او پرداختند، و در رأس آنان آل الاسعد و علمای نزدیک به آنها قرار داشت- جذب او شدند، و موضوع جالب این بود که فؤاد شهاب که با او به خصومت پرداخته بود، خودش مجبور شد در سال 1961 به او شناسنامه لبنانی بدهد.
امام موسی صدر در فعالیتهاش  در جنوب لبنان بر اهمیت از بین بردن محرومیت طوایف تأکید می کرد و خواستار حمایت از همه محرومان بدون استثنا شد.
صدر با تشکیل "شورای اسلامی عالی شیعیان" تلاش کرد شیعیان را از محرومیتهایشان در آن دوران خارج کند.
وی همچنین "جنبش محرومان" را با عضویت شماری از نخبگان و فرهیختگان شیعه و دیگر طوایف مختلف تشکیل، و ریاست آن را برعهده حسین الحسینی قرار داد.
صدر در فعالیتهایش تلاش کرد تا بر اهمیت مسائل اجتماعی تأکید کند، به همین دلیل عدالت در توسعه و رشد را خواستار شد، تا این امر همه محرومان طوایف مختلف را شامل شود.
بنابراین به صورت خلاصه می توان گفت که جنبش او یک جنبش محلی با ابعاد ملی به هدف توسعه و رشد عادلانه بود.
امام موسی صدر به مسأله فلسطین ایمان داشت، و از سال 1967 از فعالیتهای مسلحانه فلسطینی ها حمایت می‌کرد.
وی بارها در سخنانش تأکید کرده بود که "اسرائیل شر مطلق است".
امام موسی صدر در همین راستا با جنبش آزادی بخش فلسطین و رهبر آن یاسر عرفات اعلام همپیمانی کرد.
به دلیل نگرانی از بحرانهای امنیتی در جنوب لبنان، امام موسی صدر با تأسیس گروه های مقاومت لبنانی "امل" این پیام را به دوستان و دشمنان داد که "سلاح زینت مرد است" و نه شعاری تبلیغاتی. هدف امام موسی صدر از این اقدام، حمایت از اهالی جنوب لبنان در مقابل دشمن صهیونیستی و همچنین مقابله با ناآرامی ها و ناامنی های به وجود آمده درنتیجه اقدامات برخی گروه های فلسطینی و باندهای مسلح لبنانی وابسته به آنها در دهه هفتاد بود.
امام موسی صدر همچنین تلاشهای بسیاری را برای خارج کردن لبنان از بحران داخلی انجام داد و با گروه ها و شخصیتها و جریانهای مختلف تماس گرفت، وی حتی قصد داشت با سران "الجبهه اللبنانیه" به ویژه کمیل شمعون و بیار الجمیل تماس بگیرد، ولی سرنوشت مانع از تکمیل این تلاشها شد؛ و در اواخر آگوست 1978 همه این تلاشها به دلیل غیبت ایشان ناتمام ماند.
شاید آخرین تلاشهای امام موسی صدر، تفسیری برای دلیل ناپدید شدن این شخصیت بسیار ارزشمند باشد. زیرا در آن دوران بسیاری نمی‌خواستند امام موسی صدر دستاوردی داخلی را در لبنان محقق کند و این کشور را از فتنه برهاند.