العالم - لیبی
این روزنامه نگار آرژانتینی در مقاله ای با عنوان "گنج های قذافی، که غرب به سرقت برد"، می نویسد: "وعده های غرب درباره کمک های مالی و سیاسی به ملت لیبی دروغ بود؛ طبق وعده غرب این کمک ها قرار بود به محض براندازی حکومت 42 ساله قذافی، صرف ایجاد نظام دموکراتیک در این کشور شود."
سایت خبری "روسیا الیوم" نوشت به نوشته این روزنامه نگار، غرب حتی به وعده بازگرداندن دارایی های مالی عظیم این کشور که خاندان قذافی در بانک های غربی انباشته کرده بودند هم عمل نکرد.
فیبو در این مقاله با تأکید بر نقش نیکولا سارکوزی، رئیس جمهور پیشین فرانسه و دیوید کامرون، نخست وزیر پیشین انگلیس خاطرنشان کرد که این دو نفر سردسته همان گروهی بودند که با گرفتن قطعنامه هایی از شورای امنیت برای مداخله نظامی در لیبی و براندازی حکومت این کشور، این شرایط سیاسی را به وجود آوردند. حال آن که قذافی با وجود ابراز خصومت با غرب، روابط محکمی با تعدادی از سران کشورهای غربی از جمله شخص سارکوزی داشت.
این روزنامه نگار آرژانتینی با طرح مسأله سرنوشت ثروت های بی حساب و دارایی های بلوکه شده و املاک و سپرده های هنگفت لیبی در بانک های اروپایی تصریح می کند که فقط دو نفر در لیبی از سرنوشت این دارایی ها خبر دارند که یکی "موسی کوسا"، آخرین وزیر خارجه دولت قذافی و دیگری "بشیر صالح"، رئیس دفتر قذافی هستند. در حال حاضر موسی کوسا در قطر و بشیر صالح در فرانسه اقامت دارند.
در این مقاله تأکید شده است که 27 کشور عضر اتحادیه اروپا و کانادا، امریکا، سوییس و استرالیا بر اساس قطعنامه های 1970 و 1973 دارایی های لیبی را بلوکه کردند؛ اما پس از براندازی حکومت قذافی، هیچ یک از این کشورها به وعده های خود مبنی بر آزاد کردن دارایی های بلوکه شده لیبی عمل نکردند.
گفتنی است پیش از این انجمن مبارزه با فساد "شیربا" در فرانسه، شکواییه ای را با موضوع فساد و پولشویی مطرح کرده بود در این شکواییه آمده بود که موضوع پیگیری دارایی های بلوکه شده لیبی به دلیل وجود "صندوق های سرمایه گذاری بسیار مبهم"، فرآیندی پیچیده و دشوار است. زیرا حکومت قذافی میلیاردها دلار را در قالب مؤسسات گوناگونی مثل بانک مرکزی لیبی، شورای سرمایه گذاری لیبی، بانک خارجی لیبی، صندوق سرمایه گذاری افریقا و مؤسسه ملی نفت لیبی در مناطق مختلفی از جهان سپرده گذاری کرده است.
برآوردها حکایت از آن دارند که مجموع دارایی های لیبی در خارج بین 350 تا 500 میلیارد دلار است که 170 میلیارد دلار آن به شکل سرمایه گذاری در بانک های غربی سپرده گذاری شده اند و وعده بازگرداندن این پول کاملا پوچ و بی معناست.
208