العالم – سوریه
بر اثر تشدید حملات تروریست ها، تنها بیمارستان این دو شهر به حالت نیمه مخروبه در آمده و دیگر قادر به خدمات رسانی نیست. گلوله باران شدید گروه های تروریستی با انواع سلاح و حتی سلاح های ممنوعه بین المللی ادامه دارد و به همین دلیل، مرگ یا مجروحیت، سرنوشت حتمی غیرنظامیان است.
دیگر سلاح تروریست ها علیه مردم محاصره شده این دو شهر "گرسنگی" است. عمده غیرنظامیان با این محاصره و با ترس و وحشت در زیر زمین پنهان شده اند که این ترس با شنیده شدن صدای گلوله که بر سرشان فرود می آید، بیشتر می شود.
آنچه در فوعه و کفریا رخ می دهد، فراتر از موضوع زندگی و مرگ است، زنی همراه با بچه اش زیر گلوله باران از زیر زمین بیرون می آید، اما دیگر به آن باز نمی گردد. منزل یک خانواده به گور جمعی تبدیل شده و تمام اعضای آن زیر آوار دفن شدند. مجروحین امدادگری ندارند که مداوایشان کند و امکانات پزشکی در آستانه اتمام است.
وقتی دنیا نسبت به رویدادهای این دو شهر ساکت است، دیگر آمار چه فایده دارد و این که تعداد کودکان، مردان و زنان محاصره شده چقدر است، چه تفاوت دارد؟
با این وجود، اهالی مقاوم این دو شهر نپذیرفتند که تسلیم تروریسم شوند، به عمق زیرزمین ساختمان هایی که تروریست ها آنها را گلوله باران می کنند پناه برده اند، آنان در کانون گلوله باران و مرگ ماندند، اما مرگ را به تسلیم شدن در برابر مهاجمینی که از انسانیت بویی نبرده اند ترجیح دادند، صدها تصویر از کودکان و زنانی که به دست این تروریست ها کشته شدند گواهی بر این مدعاست و جهان همچنان در سکوت، شاهد آن است.
مرگ در فوعه و کفریا اکنون فراتر از سلب جان از جسم انسان است، حالا اگر تروریست ها می خواهند این مردم را به قتل رسانند، باید امید به بازگشت به زندگی طبیعی دوباره را در تمام غیرنظامیان و کودکان به قتل رسانند.
206