العالم- ایران/ سیاسی
آیتالله امامی کاشانی امامجمعه موقت تهران در خطبههای این هفته نماز عبادی سیاسی جمعه پایتخت اظهار داشت: توکل به خدا باعث موفقیت انسان میشود و با توجه به اینکه در آخر سال و نزدیک ماه رجب هستیم، به مردم محتاج و نیازمند کمک کنیم تا سال نیکی داشته باشیم و اگر هم مستمندی را نمیشناسیم به کمیته امداد کمک کنیم.
وی افزود: مسئله امنیت اولین مسئله یک جامعه است و فکر و اعتقاد و معنویت بعد از امنیت است. مسئله بعدی مسئله اقتصادی است سپس شکر مردم نسبت به مسائل الهی و مادی است.
امامی کاشانی تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران به دو نعمت معنویت و زندگی و مسائل اقتصادی در کشور دست یافته و باید آنها را نگه داشته و پاس بدارد، البته همانطور که اعلام کردم در معنویت مسئله اول امنیت و بعد توحید است.
امام جمعه موقت تهران در ادامه با اشاره به زمان طاغوت و وضعیت سیاسی آن زمان، اظهار داشت: خفقان در آن زمان به حدی بود که اگر فردی مانند مرحوم آقای راشد در تریبون مجلس بسمالله میگفت و حدیث از پیغمبر نقل میکرد، به او تذکر میدادند و این نشاندهنده وضعیت آن زمان بود.
امامیکاشانی تأکید کرد: دشمن امروز به دنبال دو کار در ایران است، یکی ایجاد اضطراب و ناامنی و دیگری فشار در مسائل اقتصادی است. دشمن مجلسی نمیخواهد که نماینده حرفش را با بسمالله شروع کند و علیه نظام سلطه سخن بگوید و بیانیه بدهد.
وی تصریح کرد: دشمن قوه قضائیهای میخواهد که کمکش کند نه اینکه وقتی عدهای اغتشاشگر شلوغ میکنند وارد عمل شود و توسط نیروهای امنیتی با آنها برخورد کند. دشمن قوه قضائیهای که رئیس آن مجتهد عادل آقای لاریجانی است نمیخواهد. دشمن کشوری که امنیتش توسط نیروهای سپاه و دیگر نیروهای امنیتی ایجاد میشود را نمیخواهد.
امام جمعه موقت تهران با اشاره به جایگاه بالای ولایت فقیه در جمهوری اسلامی ایران،گفت: به جوانان میگویم که اگر زمان و شرایط طاغوت در گذشته ادامه مییافت امروز چیزی از ایران باقی نمیماند. کشور ایران از نظر معنویت قابل مقایسه با هیچ کشور دیگری نیست، مگر کشورهایی که بوی ایران به آنها خورده باشد مثل عراق و سوریه.
امامیکاشانی اظهار داشت: همه ما مخصوصاً مسئولان وظیفه داریم که به مردم خدمت کنیم و مشکلات آنها را احساس و در راه حل آنها قدم برداریم و نباید به شرایط فعلی راضی بود.
وی در پایان از زحمات آیت الله جنتی که 25 سال نمازجمعه تهران را اقامه میکرد،تقدیر و تشکر کرد.
فارس