العالم- آمریکا
روزنامه نیویورک تایمز آمریکا در گزارشی نوشت: ترامپ رویکردهای متفاوتی را در قبال کره شمالی و ایران در مساله سلاح هستهای در پیش گرفته است.
این رسانه آمریکا با اشاره به رویکرد غیرقابل پیشبینی ترامپ مدعی شد: «این رویکرد که مغایر با اصل دیپلماسی و سازش پیشینیان اوست، یک بار و برای همیشه به برنامه هستهای هر دو کشور خاتمه خواهد داد. آنطور که ترامپ مدعی بود، اعمال حداکثر فشار بر کره شمالی میتوانست زاردخانههای کره شمالی را نابود کند. از نظر او خروج از توافق هستهای هم این اطمینان را ایجاد خواهد کرد که ایران هرگز و به هیچ وسیلهای به بمب اتم دسترسی نخواهد داشت.»
این روزنامه آمریکایی در ادامه با تاکید بر اینکه اقدامات ترامپ پیامهای متفاوتی را بدون در نظر داشتن اینکه خودش چه انگیزهای دارد به جهان مخابره خواهد کرد، نوشت: «وعده خروج از یک توافق هستهای و همزمان مذاکره برای یک توافق دیگر خطر مخابره پیامهای متناقض از وعدههای توخالی آمریکاییها را مخابره میکند.»
بر اساس این یادداشت، با تنبیه ایران در حالی که این کشور برنامه هستهایاش را بر اساس برجام متوقف کرده است و همزمان با پذیرش دیدار با رهبر کره شمالی بعد از اینکه این کشور بسیاری از جاهطلبیهای هستهایاش را عملی کرده است، به طور ناخودآگاه این پیام به مردم جهان داده میشود که «دولتهای سرکش بهتر از سایرین نسبت به تهدیدهای آمریکا جواب میدهند.»
نویسنده این یادداشت در ادامه نوشت: «تهدید به خروج از توافقهایی که بعضا تقاضاهای ترامپ را برآورده نمیکند امتیازاتی را به قیمت از دست رفتن نقش سنتی آمریکا به عنوان یک میانجی و مذاکرهکننده به ترامپ خواهد داد.»
نیویورک تایمز نوشت: «ترامپ بارها تهدید به خروج از برجام و اعمال مجدد تحریمها کرده در حالی که ایران به تعهداتش پایبند بوده است. این اقدام ترامپ تشویق دشمنان ایران را که با برجام مخالف بودند به همراه داشته است. حال چگونه باید با این ناسازگاریها کنار آمد؟ »
نویسنده این گزارش دلیل مخالفت ترامپ با توافق هستهای را مسائل شخصی و داخلی خوانده و نوشت: «شاید ترامپ به این دلیل با برجام مخالف است که خودش نقشی در آن نداشته در حالی که امضای خود او پای توافق کره شمالی خواهد بود. این راز آلودگی رفتار رییسجمهور آمریکا کشورهای خارجی را مجبور میکند روایتهای متعدد را برای پیشبینی رفتارهای آینده ترامپ در کنار هم قرار دهند.»
بر اساس این گزارش روشنترین روایت این است که آمریکاییها نمیتوانند بر تعهداتشان پایبند بمانند. ترامپ از توافقهای متعددی خارج شده است.
نیویورک تایمز با بیان اینکه درسهایی که از رفتار ترامپ میگیریم بسیار پیچیده است، نوشت: « این درسها به شما میگوید، برنامه هستهایتان را با ضمانت آمریکا متوقف کرده یا نابود کنید و این ضمانتها ممکن است شکسته شود. یا میگوید با بی اعتنایی به توافقهای بینالمللی برنامهتان را تسریع ببخشید و رییسجمهور آمریکا درخواست دیدار با شما را خواهد داد. »
بر اساس این گزارش، ترامپ در کمپین تبلیغاتی خود مزیتش را به عنوان یک کاسب در مذاکره خوانده بود و گفته بود به این دلیل پیروز شده که مذاکراتش بر بلوف زدن، تهدید به بی رحم بودن و معاملههایی با حاصل جمع صفر مبتنی بودهاند. او بعضا از پرداخت همه هزینههای پیمانکاران از جمله کسانی که در کمپین او کار میکردند سر باز زده است. ترامپ در سال ۲۰۰۸ برای فرار از بازپرداخت ۴۰ میلیون دلاری ضمانت وام خود، از بانک دویچ شکایت کرد. او در پاسخ به اینکه چرا از پرداخت مالیات بر درآمد خود برای مدت چندین سال سرباز زده است گفته بود این کار من را باهوش میکند. او همین روش را در سیاست خارجی هم در پیش گرفته است. ایجاد بیشترین منفعت حتی از متحدان.
به گفته ترامپ، تهدیدها و غیرقابل پیش بینی بودن او، مقامات سایر کشورها را بر آن داشته که با او به اجماع برسند.
بر اساس این گزارش هیچ کسی انتظار ندارد در توافق هستهای با کره شمالی همانطور که در توافق هستهای ایران با آمریکا برخورد شده، رفتار شود. اینکه تصور کنیم متحدان آمریکا بار دیگر روی این کشور سرمایهگذاری میکنند، سخت است. ترامپ در حالی که با متحدان اروپاییاش که او را مجبور به حفظ برجام میکنند، مخالفت میکند، میخواهد از متحدان آسیاییاش درخواست همراهی کند. چین یکی از اعضای امضاکننده برجام است و نقش مهمی در شکل دادن به توافق کره شمالی دارد.
نیویورک تایمز نوشت: «بریان هوک» رییس بخش سیاستگذاری وزارت خارجه آمریکا گفته توافق هستهای ایران یک تعهد سیاسی توسط یک دولتی بوده که دیگر بر سرکار نیست. با این اوصاف تعهدات آمریکا توسط این دولت بسته میشود و هر توافقی که ترامپ به آن دست پیدا کند تنها برای سه سال آینده یا حداکثر هفت سال آینده است و در صورتی که او در قدرت باشد اعتبار خواهد داشت. این درحالی است که محدودیتهای ذکر شده در برجام حداقل تا ۱۵ سال ادامه خواهد داشت.
نویسنده این گزارش مدعی شد: «دلایل زیادی وجود دارد که آمریکا را به عنوان یک میانجی و مذاکرهکننده معروف کرده حتی در دوران رییسجمهور یک جانبهگرایی نظیر جرج بوش. ایده اصلی این است که آمریکا در میان متحدان خود اجماع ایجاد میکند و سپس از این اجماع برای آغاز مذاکره با کشورهای سرسخت استفاده کرده است. این کار آمریکا را در راس همه امور قرار میدهد. اگر روسیه یا فرانسه سهمی بخواهند باید از طریق آمریکا برای رسیدن به آن تلاش کنند. برای این منظور آمریکا باید داوری عقلایی در مذاکرات باشد و به دیگر کشورها اجازه دهد تقاضایشان را مطرح کنند یا تهدید به خروج کنند. با این وجود آمریکا در تهدید به خروج پیش قدم شده، آن هم به این دلیل که توافق به ذائقه ترامپ خوش نمیآید.»
برخی تحلیلگران بر این باورند که با خروج آمریکا از توافق هستهای اروپاییها و ایرانیها راهی برای حذف اهرمهای در دست آمریکا پیدا میکنند.
بر اساس این گزارش سران دو کره با هم دیدار داشتند و هر دو به نوعی تقاضاهای رییسجمهور آمریکا را نادیده گرفتهاند.