العالم _ ایران / سیاسی
همانگونه که وعده داده شده بود پمپئو وزیر خارجه آمریکا بلافاصله پس از تصدی وزارت خارجه آمریکا، خاورمیانه را به عنوان اولین مقصد سفر رسمی انتخاب کرد و در عین حال عربستان سعودی و اسراییل را به عنوان اصلی ترین معاندین و مخالفین جمهوری اسلامی و اردن را به عنوان سومین کشور و اساسا ذی مدخل در مساله فلسطین جهت سفر انتخاب کرد.
پمپئو درکارنامه کاری خود غیر ازعنوان ریاست سابق سیا مشهور به ضدیت با ایران است. میزان این ضدیت به حدی است که در زمان مذاکرات هسته ای ایران بیان داشته بود بر سر ایران به جای مذاکره بایستی بمب ریخت همچنین تلاش های او برای بسامان کردن تنش های جدی میان کره شمالی و امریکا معروف خاص و عام است تلاش هایی که حاصل آن در عمل آسودگی خاطر آمریکا و شخص ترامپ از تهدیدات این کشور اتمی چالش برانگیز شد و اینک با خیال راحت تر از پیش این فرصت را فراروی آمریکا می بیند که پروژه های قدیمی خود در خاورمیانه را پیگیری اختصاصی کند بدیهی است که در صدر این پروژه ها مساله ایران و قضیه فلسطین است.
حقیقت ماجرا این است که ترامپ تاجر مسلک، هم سودای توسعه قدرت عریان آمریکا را در سر دارد و هم به اقتضای پیشه تجارت گرا بودنش بسیار از صرف هزینه جهت حل مشکلات و چالش های فرارو پرهیز دارد و به همین خاطر است که مدام ترجیح خود را حمایت و نه مداخله مستقیم و صرف دلار معرفی می کند و در عمل از جنگ های نیابتی طرفداری نشان می دهد، جنگ هایی که در قالب آن مقصود و اهداف امریکا محقق شود بدون آنکه این کشور متحمل هزینه شود. نظر به آنچه گذشت ملاحظات زیر در باب سفر پمپئو به منطقه شایسته تامل جدی است.
نخست؛ درحالی اولین سفر پمپئو به منطقه رقم می خورد که طی چند روز آینده دو اتفاق اساسی اذهان تحلیگران و بسیاری از مردم را در خاورمیانه به خود معطوف کرده و البته بدیهی است جنس این دو مساله به لحاظ فراگیری کاملا جهانی هستند و تحقق آنها در هر شکل خالی از اثرگذاری بر مسائل دنیا و بین المللی نیست. مساله اول انتقال رسمی سفارت خانه امریکا از تل آویو به قدس در روز نکبه و هفتادمین سالگرد تاسیس رژیم اشغالگر قدس درچهارده می است و موضوع دوم که تنها دو روز پیش از این رویداد صورت تحقق به خود می گیرد تایید کردن یا تایید نکردن توقف تحریم های ایران توسط ترامپ است. درحالی که مساله اول قطعی التحقق به نظر می رسد، می توان اذعان داشت سفر پمپئو در این شرایط و با این عجله مرتبط با برقرای نوعی معامله با عربستان به منظور سکوت در قبال این ماجرا، در برابر اعلام دشمنی آمریکا با ایران و برجام و تشدید تضییقات علیه ایران باشد.
دوم آنکه سفر بی سابقه پمپئو به منطقه (در تاریخ امریکا ظاهرا هیچ وزیر خارجه ای با این سرعت پس از تصدی منصب به سفری اینچنینی نرفته است) و تاکید بر اشتراکات عربستان و اسراییل در بهرمندی از دشمنی مشترک که همانا ایران معرفی می شود از یکسو و دعوت به تمرکز کشورهای منطقه بر این دشمن مشترک از دیگر سو در کنار وعده به انها مبنی بر اینکه اگر نتوانیم توافق هسته ای با ایران را اصلاح کنیم از آن خارج می شویم در حقیقت دسته گلی است که پمپئو تقدیم عربستان و اسراییل کرده تا از یکطرف دو کشور را بهم نزدیکتر از هر زمان بکند و ازدیگر سو با خلق و معرفی دشمن مشترک برای انان مساله تهدیدات ایران را به جای دشمنی تاریخی مسلملنان با اسراییل جایگزین و جانمایی کند. ناگفته پیداست که به باور کاخ سفید هرگاه عربستان پشت مساله فلسطین را خالی کند می توان انتظار داشت برخی کشورهای دیگر هم که چشمانشان به لحاظ اقتصا در به دستان آل سعود است در انجام این امر کمتر تردید کنند.
سوم و کلام پایانی در این باب دعوت وزیرخارجه امریکا به کنارگذاشتن دشمنی های قطر و عربستان است. پمپئو اگرچه در کلان خواهان اتحاد کشورهای عرب منطقه در مقابل ایران شد اما به عربستان تکلیف کرد اختلافات را کنار بگذارد و تاکید کرد کاسه صبر امریکا از ادامه ماجرای اختلافات قطر عربستان مصر امارات و بحرین لبریز شده است. مفهوم این کلام و دستور این است که زین پس هرگونه دشمنی الا با ایران در منطقه ممنوع است. هرگونه حمایت از فلسطین حرام و هرگونه اعلام نارضایتی از اسراییل قدقن.
ایستگاه اول پمپئو در منطقه با چند تابلو و علامت ممنوعیت و محدودیت نشانه گذاری شد!
ابورضا صالح