العالم _ فلسطین اشغالی
واقعیت جدید این است که نبردها در زمین اسرائیلی ها خواهد بود و آنها در معرض یورش غافلگیر کننده ای قرار خواهند داشت که رژیم آنها و تئوری های آن درخصوص قواعد معمول نبرد را متزلزل خواهد کرد.
راهبرد نظامی اسرائیل عادت کرده است که برای هدف قرار دادن آنچه آن را خطری بالقوه یا بالفعل برای خود می داند، به دور دست ها برود. از همین رو بود که این رژیم به لبنان یورش برد و راکتور هسته ای عراق را بمباران کرد و به عمق سوریه حمله کرد و در تونس، سودان، امارات و اردن دست به ترور زد و فلسطینی ها را در اروپا مورد پیگرد قرار داد و اندیشمندان و فرهیختگان آنها را به قتل رساند تا احساس کند که از بیشترین امنیت و برتری اطلاعاتی و نظامی نسبت به سایر کشورها برخوردار است.
رژیم اسرائیل به سرکشی و تجاوزگری خود زیر چتر حمایت وتوی آمریکا در شورای امنیت و حمایت سنتی اروپا از این رژیم که آن را تنها دموکراسی در غرب آسیا پُر از استبداد و دیکتاتوری و فساد و اختلافات تلقی می کرد، ادامه داد. رژیم اسرائیل به اعراب شکست های پی درپی وارد می کرد و روحیه ملت های آنها را در هم می شکست تا آنها را وادار کند که به هر رهبری – با هر اندازه ظلم و فساد و سرکشی - که دشمنی خود با اشغالگران را اعلام می کرد، متوسل شود؛ به این امید که بتوانند پیروزی کامل یا نصف و نیمه ای بر اشغالگرانی که تنها زبان زور و تجاوز را می دانستند، بدست آوردند.
اما پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و حمایت علنی و ثابت آن از مسئله فلسطین و پافشاری بر لزوم آزادسازی همه اراضی اسلامی از لوث اشغالگران معادله های سنتی را برهم زد و جایگزین های انقلابی عقیدتی را شکل داد که توانست در برهه کوتاهی به دستاوردهایی دست یابد که ارتش ها و دولت ها در جنگ های کلاسیک خود ناتوان از دستیابی به آنها شده بودند. آزادی جنوب لبنان اولین ثمره های امیدی بود که انقلاب اسلامی ایران در دل های مسلمانان کاشت. آزادسازی جنوب لبنان ترجمه عملیات میدانی و نبرد مقاومت بود که حقوق خود را نه با سازش یا امتیاز دهی بلکه با قدرت بازپس گرفت.
از زمان آزادسازی جنوب لبنان، رژیم اشغالگر اسرائیل در هیچ یک از جنگ هایش علیه لبنان یا فلسطین - با وجود همه ویرانی ها و خرابی ها و کشتار غیرنظامیان با ماشین جنگی پیشرفته خود- دستاوردی نداشته است. رژیم اسرائیل دردی را می کشد که قبلا آن را به دیگران وارد می کرد زیرا همانطور که جنگنده های اشغالگران شهرهای عربی را با موشک هدف قرار می دادند و اهالی آنها را مرعوب می کردند، امروز موشک ها نه تنها شهرک های آنها بلکه عمق فلسطین اشغالی را هدف قرار می دهند.
معادله در نزد اشغالگران اسرائیلی تغییر کرده است و آنها بدنبال جبهه های آرامی در شمال و جنوب خود می گردند تا ابتکارعمل در دستان آنها باقی بماند که هر وقت بخواهند بمباران کنند و هرگاه محاسبات نظامی و امنیتی به نفع آنها باشد، حمله کنند یا زمان و شدت نبردها را کنترل کنند.
اما با ظهور تاکتیک تونل ها با پشتیبانی پهپادها از سوی نیروهای مقاومت لبنان و فلسطین، اشغالگران احساس خطر جدیدی می کنند که تاکنون با آن روبرو نبوده اند. آنها احساس خطر می کنند که (مقاومت) به درون فلسطین اشغالی نفوذ کرده یا به طور غافلگیر کننده و خارج از محاسبات یا آمادگی آنها، به فلسطین اشغالی یورش ببرد. از همین رو بود که اشغالگران در سایه ترس و هراس خود، برای مقابله با تونل ها اعلام آماده باش کردند زیرا شهرک های صهیونیست نشین در ترس و نگرانی از دلاوران مقاومت به سرمی برند که در هر لحظه ممکن است از دل خاک سر برآورند. مقرهای نظامی اشغالگران نیز همین ترس و نگرانی را دارند زیرا نیروهای آنها چه بسا شب را بخوابند و صبح میهمان دلاوران مقاومت باشند که صید با ارزشی برای نیروهای مقاومت فلسطین یا لبنان به شمار می روند.
تونل ها باعث شده تا اشغالگران یقین کنند که نبرد آینده در زمین آنها و چه بسا در پشت خطوط جبهه ها و نظامیان آنها باشد. این وضعیت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی را برآن داشت تا از آرام کردن جبهه ها سخن بگوید یا درباره حمله به رژیمش هشدار دهد؛ درحالی که رژیم او درگذشته بدون اخطار قبلی یورش و حمله و تجاوز می کرد.
این، معادله ای جدید و ابزارهایی ابداعی برای مقابله با رژیم اشغالگری است که روزی بدون هرگونه مانع یا بازدارندگی به دوردست ها حمله می کرد اما امروز از ترس زمین را حفر می کند تا در آن پناه گیرد و دیوار و سنگر به دور خود می کشد تا شاید احساس امنیت و آرامش کند. اما تا زمانی که مقاومتی وجود دارد که سرتسلیم فرود نمی آورد و به بازپس گیری حقوق کامل خود متعهد است و کسانی هستند که نیروهای مقاومت از آنها شجاعت و دلاوری را الهام می گیرند، اشغالگران هرگز احساس امنیت و آرامش نخواهند کرد.
احمد المقدادی