العالم - فلسطین اشغالی
سرکنسولگری آمریکا در قدس به امور فلسطینی ها رسیدگی می کند و ادغام آن در سفارت آمریکا به معنای آنست که روابط تشکیلات خودگردان فلسطین با واشنگتن باید مبتنی بر روابط آمریکا و اسرائیل باشد.
شاید برای توجیه نوع رابطۀ تشکیلات خودگردان فلسطین با اسرائیل از طریق سفارت آمریکا در قدس بتوان این بند از قانون بین الملل را بیان کرد که امکان برقراری رابطه بین هیچ طرف اولی با طرف دومی از طریق سفارت طرف سومی وجود ندارد مگر اینکه طرف اول چنین درخواستی کند و این نوع رابطه فقط در زمان بروز جنگ بین طرف اول و طرف دوم برقراری می شود و طرف سوم روابط طرف های اول و دوم را سازماندهی می کند که این نوع سازماندهی معروف به حفظ منافع دو طرف مذکور است.
از زاویۀ سیاسی؛ نگاه کردن به ادغام سرکنسولگری و سفارت آمریکا در قدس به معنای آنست که راهکار "تشکیل دو کشور اسرائیل و فلسطین" به طور کلی منتفی خواهد شد و می توان گفت که این ادغام بار دیگر فلسطینی ها را به زیر سلطۀ سیاسی رژیم اشغالگر علاوه بر سلطۀ نظامی و اقتصادی خواهد بُرد.
این اقدام همچنین نشان می دهد که دولت آمریکا می خواهد این پیام را به تشکیلات خودگردان برساند که چاره ای بجز پذیرفتن طرح دونالد ترامپ -- رئیس جمهوری آمریکا -- یعنی «طرح معاملۀ ترامپ» ندارد.
«جرد کوشنر» مشاور و داماد ترامپ نیز به این واقعیت ها اشاره کرده بود و گزارش ها نیز حاکیست که طرح معاملۀ ترامپ فلسطینی ها را به دو بخش تقسیم کرده است: فلسطینی های کرانه باختری رود اردن و فلسطینی های باریکه غزه. این تقسیم بندی به معنای آنست که خبری از تشکیل کشور مستقل فلسطین در آینده نخواهد بود و متعاقباً کنسولگری و سفارت فلسطینی نیز در کار نخواهد بود تا روابطی بین طرف های فلسطینی و آمریکایی در کار باشد.
دولت آمریکا تلاش می کند که دولت فلسطینی جدیدی تشکیل شود که این دولت بتواند محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان را کنار بگذارد و کسی همچون «محمد دحلان» را به جای وی بر مسند ریاست تشکیلات خودگردان بنشاند چرا که روابط تشکیلات خودگردان و واشنگتن پس از اینکه ترامپ قدس را به عنوان پایتخت رژیم اشغالگر به رسمیت شناخت، به تیرگی و سردی گراییده است.
«محمد دحلان» با طرح معاملۀ ترامپ سازشکارتر از محمود عباس است و از حمایت امارات و عربستان سعودی و همچنین مصر برخوردار است.
ترامپ دسامبر 2017 قدس را به عنوان پایتخت رژیم غاصب به رسمیت شناخت و ماه می 2018 سفارت آمریکا را از تل آویو به قدس منتقل کرد.
سیاستی که آمریکا در قبال قضیه فلسطین درپیش گرفته، با توجه به گفتارها و رفتارهای ترامپ نباید عجیب به نظر برسد.
در این میان، کشورهای عربی نیز سیاست عادی سازی روابط با رژیم اشغالگر را درپیش گرفته اند و از فلسطینی ها آنگونه که شایسته است، حمایت نمی کنند و از دو دهۀ پیش تاکنون فقط به صادر کردن بیانیه و برگزاری کنفرانس بسنده می کنند.
واشنگتن می کوشد که خواسته های خود را درخصوص حل قضیه فلسطین به طرف فلسطینی تحمیل کند و نمی خواهد که طرف فلسطینی با اختیار خود طرح های پیشنهادی آمریکا را بپذیرد؛ "متوقف کردن حمایت مالی از آژانس آنروا و تشکیلات خودگردان فلسطین" بخشی از اقدامات آمریکا برای تحمیل خواسته های خود به طرف فلسطینی است.
البته شاید بتوان به روزنه های امیدی دل بست که بتوان با کمک آن مانع اجرایی شدن طرح معاملۀ ترامپ شد؛ دست نیافتن «کنفرانس ورشو» به اهداف خود به علت بروز اختلاف بین اعضایش و مخالفت فلسطینی ها با «معاملۀ ترامپ» بخشی از این روزنه های امید است.
بنابراین آمریکا به سختی می تواند دولت فلسطینی جدیدی را روی کار بیاورد که مروّج معاملۀ قرن باشد.
گذشته از این، فلسطینی ها و مسلمان امیدوارند که اوضاع و شرایط داخلی اسرائیل و آمریکا بتواند مانع اجرایی شدن طرح معاملۀ قرن شود چرا که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به علت فساد مالی شاید نتواند در انتخابات آوریل 2019 کنست پیروز شود و پروندۀ فساد مالی و اخلاقی ترامپ نیز روی میز دادگاه های آمریکا است که این امر هم آیندۀ سیاسی ترامپ و هم طرح اسرائیل پسندش را با خطر به باد رفتن مواجه خواهد کرد.
حسین موسوی - العالم