العالم- آسیا
روزنامه القدس العربی در گزارشی با عنوان «آیا فرار [خانم] هیا از دبی پیامدهای سیاسی دارد؟»، نوشت: علی رغم تلاش برای پنهان کردن یک رویداد، رسانههای بین المللی ابعاد سیاسی و اجتماعی داستانی حیرت آور از فرار «هیا بنت الحسین» از دبی به اروپا منتشر کردند.
هیا، دختر ملک حسین، شاه سابق اردن و همسر ششم محمد بن راشد آل مکتوم معاون رئیس دولت امارات عربی متحده و حاکم دبی است که ماه پیش او را ترک کرده و به همراه با دختر یازده ساله اش «الجلیله» و پسر هفت سالهاش «زاید» به آلمان و سپس انگلیس گریخته است.
هیا در دانشگاه آکسفورد انگلیس تحصیل کرده است، در رشته ورزشی پرش از مانع با اسب مهارت دارد و دارای چندین مدال در این ورزش است. او نخستین عربتبار و اولین زنی است که به عنوان سفیر حسن نیت سازمان ملل متحد در امور تغذیه انتخاب شد و محمد بن راشد هم که امیرنشینی بسیار ثروتمند را مدیریت میکند عاشق شعر و هنر است. او سه روز پیش شعری در باب خیانت در اینستاگرام منتشر کرد که گفته میشود خطاب به همسرش «هیا بنت حسین» نوشته است.
قصیده منسوب به حاکم دبی نشانه تاثر روانی شدید وی از فرار هیا است و چه بسا شیوه توصیف وی در این شعر برخی ابهامات درباره این اتفاق را رفع میکند. او پس از ذکر کلامهایی مثل دروغ، سوء رفتار، توهین و خیانت در پایان شعر خود میگوید که برایش مهم نیست او مرده باشد یا زنده باشد.
اگر نویسنده فقط یک شاعر بود نه حاکم امارتی ثروتمند متعلق به کشوری با مداخلات منطقهای بزرگ، سخن او را بیانگر صرفا حزن و اندوه تلقی میکردیم؛ اما در چارچوب سیاسی و حقوقی میتواند تهدید شمرده شود و مبرهن اظهارات رسانههای جهان نظیر بی بی سی درباره پنهان شدن شاهدخت هیا، بیم جان داشتن وی و درخواستش برای طلاق باشد.
دو حادثه دیگر برای دو دختر شیخ محمدبن راشد ارتباط مسائل شخصی به مسائل سیاسی در کاخهای حاکم دبی را بیشتر کرده است. در اوت سال ۲۰۰۰ یکی از دختران مکتوم به نام شمسه آل مکتوم دست به فرار زد که چند هفته بعد در کمبریج ربوده شد و گفته میشود که روز بعد از ربوده شدن به دبی برگردانده شده است. او هشت سال در دبی زندانی بود.
لطیفه دختر دیگر حاکم دبی است که در ماه مارس سال گذشته قصد فرار داشت. در فیلم مستندی که در این باره در تلویزیون بی بی سی انگلیسی سال گذشته پخش شد، گفته میشود، لطیفه هفت سال تمام نقشه فرار از دبی را میکشیده است. این فرار هم بینتیجه بود و لطیفه آل مکتوم را گارد ساحلی هند در حالی که او قصد داشت با کمک یک تاجر فرانسوی – آمریکایی فرار کند، دستگیر کرد.
کمی پس از این اتفاق افراد خارجی که به او کمک کرده بودند تا فرار کند، آزاد شدند اما از لطیفه خبری نبود.
هیا به منظور اطمینان خاطر ساختن افکار عمومی جهان درباره سرنوشت لطیفه ترتیب سفر مری رابینسون، کمیسر عالی پیشین در امور حقوق بشر سازمان ملل متحد و نخست وزیر پیشین ایرلند به دبی را داد و در عکسی در کنار شاهدخت لطیفه ظاهر شد اما این تبلیغات با فرار شاهدخت هیا به هم ریخت.
فرار از خانههای ملوک و شاهزادگان اتفاقی نادر در دنیا نیست، اما تکرار آن به این شکل در کاخهای آل مکتوم در دبی واقعا سوال برانگیز است و فرار اخیر خانم هیا میتواند مداخلههای سیاسی شخصیتهای مشخص را به همراه داشته و و همچنین پیامدهایی برای کاخهای دبی و ابوظبی از یک سو و کاخ پادشاهی در اردن داشته باشد.
اقدام هیا در پناهندگی به کشورهایی بزرگ و ثروتمند نظیر آلمان و انگلیس نشانه تمایل به وارد نکردن عبدالله دوم شاه اردن به پیامدهای این تصمیم خطرناک است. در شرایطی که شاه اردن با روابط سخت و دشوار و فشارهایی غیر قابل پنهان توسط امارات و عربستان روبروست آن هم در مسائل مربوط به معامله قرن و قیمومیت اردن بر قدس و مقدسات اسلامی در فلسطین. بعید نیست که فرار شاهدخت هیا به گفته برخی منابع با فشارهایی مرتبط باشد که دستگاه حکومتی در اردن را تحت تاثیر قرار داده است و برخی از این فشارها به شکل توطئه علیه حکومت و نظام پادشاهی در اردن است.
پس از خروج هیا از امارات، محمد آل مکتوم یک دادخواست قضایی علیه همسرش برای بازپسگیری فرزندانش به دادگاه ارائه کرده است و خود را برای برای یک رویارویی قضایی آماده میکند تا بعدی عقلانی و مطلوب از مسئله با پیگیری صرفا در چارچوب قضایی آن نشان دهد.
این یعنی حاکم دبی واقعیت را درک کرده و از خطرهای سیاسی و رسانهای که اعمال فشار بر کشورهایی مثل انگلیس و آلمان میتواند به همراه داشته باشد آگاه است و همچنین تاثیراتی که میتواند روی اردن و حتی خود امارت داشته باشد. این یعنی شیوههای سابق برای برخورد با زنانی که از دست حاکم دبی فرار میکنند دیگر قابل استفاده نیست و محمد آل مکتوم با زنی روبهروست که سیاست و اقتصاد خوانده و فرزند شاه سابق اردن و خواهر شاه فعلی این کشور است و با کشورها و خاندانهای حاکم و سلطنتی از جمله خاندان سلطنتی انگلیس ارتباط دارد.
فارس