العالم- کشکول
به رغم اینکه سازمان ارتباطات سوریه از شرکت های سیریتل و "ام تی ان"، که در سوریه فعالیت دارند، خواست بدهی مالیاتی شان را پرداخت کنند، "ام تی ان" با این دستور موافقت کرد ولی سیرتیل، که متعلق به خانواده مخلوف است، با این پرداخت مخالفت کرد و رامی مخلوف، به عنوان رئیس هیئت مدیره آن، شروع به انتشار سلسله ویدیوهایی در انتقاد از دولت سوریه کرد.
مخلوف در این ویدیوها خودش را "ابو الفقراء"( پدر فقرا) خوانده و مدعی شده است که اموال و داراییهای سیریتل امانت فقرا هست و این ماموریت به او سپرده شده است و هرگز این اموال را به دولت، که به گفته وی شایستگی آن را ندارد، نخواهد داد.
او همچنین تأکید کرد که در سمت خود به عنوان رئیس هیئت مدیر سیرتیل می ماند.
محلوف طی هشداری تهدیدآمیز، مدعی شد که اگر سیریتل مصادره شود اقتصاد سوریه فرو خواهد پاشید.
سازمان تنظیم ارتباطات سوریه وارد عمل شد و در چارچوب نقش خود، اقدام به انتشار اسنادی کرد که به موجب آنها، مخلوف با اعطای مجوز به هیئت مدیره جهت پرداخت بدهی مالیات مخالفت کرده است.
در نتیجه، طبیعی است که مخلوف به دلیل امتناع از بازپرداخت بدهی سیریتل به دولت، تمامی تبعات قانونی این اقدام را متحمل شود و لازم بود کلیه اقدامات قانونی برای استرداد این اموال به شیوه های قانونی موجود انجام شود.
از این رو، طبیعی است که رامی مخلوف دست به دامان "بشار اسد" رئیس جمهور شود ولی رئیس جمهوری برای تاجری که از پرداخت مالیات به دولت در چنین شرایط حساس اقتصادی کشور، میانجیگری نکند.
از سوی دیگر، مخلوف تنها کسی نیست که موظف به پرداخت بدهی شده است بلکه دولت سوریه از حدود یک سال پیش فشار بر سرمایه‌داران بزرگ و به ویژه مالکان شرکت‌های ارتباطی و مخابراتی را برای فرارهای مالیاتی در سال‌های جنگ داخلی این کشور، تشدید کرده است.
در آخر باید گفت که مخلوف باید بهای این عناد و سرکشی خود را بپردازد و چه بسا تصمیم بر آن شود که سازمان تنظیم ارتباطات به دلیل بی اعتمادی به وی، قراردادش را با شرکت سیرتیل تمدید نکند.
این بهای گزاف فقط به از دست دادن شرکت سیرتیل محدود نمی شود بلکه مخلوف به خاطر عنادش و عدم پرداخت بدهی مالیات، همه چیزش را از دست می دهد. یک ضرب المثل سوری است که می گوید: "تاجر چیزی جز اعتبار خود ندارد."