العالم - کشکول
اگر چه چنین رفتاری از این رسانه ها بویژه در شرایط ناکامی ترامپ در انتخابات دور از انتظار نبود و در شرایط که سخنگوی وزارت خارجه ایران رسما این ادعا را رد کرد و آن را داستان‌سرایی به‌شیوه سینمای هالیود معرفی کرد اما دو سوال اساسی در این خصوص می‌تواند راهگشا و در عین حال روشنگر واقعیت باشد:
اول اینکه بفرض تحقق این مسأله چرا رسانه‌ای شدن آن و باصطلاح پرده برداری از آن پس از سه ماه و آنهم بعد از شکست ترامپ در انتخابات صورت می‌گیرد. ترامپی که در 4 سال گذشته ازهر امکان و فرصتی برای تحمیل فشار بر ایران استفاده کرده است چطور ممکن است از این اقدام بزرگ اسرائیلی‌ها در ایران استفاده نکرده باشد؟ چگونه ممکن است ترامپی که از بازنشر یک توئیت که ادعا می‌کرد بن لادن نمرده است در جهت منافع انتخاباتی خود نگذشت از ماجرایی این‌چنین با اهمیت به آسانی گذر کرده باشد؟
دوم اینکه چطور رسانه های اسرائیلی که می‌کوشند هر گونه خرابکاری و بروز خلل را به نیروهای اسرائیلی در ایران مرتبط معرفی کنند و آن را نشانه اقتدار این رژیم بدانند در این خصوص ساکت بوده اند؟آیا وضعیت بحرانی نتانیاهو در مقابل گانتس نمی‌تواند اسباب تشویق رسانه ای مثل نیویورک تایمز در طرح این ادعا باشد؟
بنظر می‌رسد چنین رفتاری از سوی نیویرک تایمز حتی اگر با سفارش سعودی و اسرائیل هم صورت نپذیرفته باشد حداقل این منفعت را برای ریاض و تل‌آویو به‌همراه دارد تا آخرین تلاش‌هایشان برای حفظ آنچه خطر ایران برای امنیت منطقه و جهان معرفی می‌کنند را در صدر اولویت‌های رییس جمهور جدید آمریکا صورت دهند.