العالم ـ زلال قرآن
هدایت جزء لاینفک حیات کل مخلوقات عالم وبخصوص بنی آدم است و ارسال رسل و نزول وحی وتشریع ادیان الهی نیزبرای تحقق آن و از الزامات حیات آدمی است، و پذیرش هدایتهای خداوند بعنوان سنت لایتغیرالهی تکلیف قطعی بشراست، و اوموظف است که با دقت از فرامین و اوامر الهی تبعیت و اطاعت نماید، چرا که خداوند حق مطلق است و خلقت اوحق است، حکم او حق است وهدایت اوهدایت به حق است و بهمین سبب درآیه 35 سوره مبارکه یونس با بیان:
«قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ قُلِ اللَّـهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّي إِلَّا أَن يُهْدَىٰ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ»
ترجمه: (بگو:(آیا هیچ یک از بتان و خدایان شما مشرکان (کسی را) به راه حق هدایت تواند کرد؟ بگو: تنها خداست که به راه حق هدایت می کند، آیا آن که به راه حق رهبری می کند سزاوارتر به پیروی است یا آن که خود هدایت نیابد مگر آنکه هدایتش کنند؟ پس شما مشرکان را چه شده، چگونه قضاوت می کنید).
ضمن تصریح براین حقیقت، برهمگان تکلیف می کند که فقط ازحق و حق مطلق یعنی خداوند سبحان اطاعت و پیروی کنند و دلیل محکم آن این است که، حکم فطرت آدمی پیروی ازحق است وحضرت حق سبحانه و تعالی براساس مشیت بالغه خویش هرموجودی ازجمله انسان را بسوی مقاصد بلندیکه تکویناً برای او مقرر فرموده و اموری (اعم ازمادی و معنوی) که برای بقاء واستمرارحیات وحرکت در راه کمال به آنها نیاز دارد هدایت می فرماید.
پس بطورقطع باید گفت، حق و فرامین حق مطلق بدون هیچ قید وشرطی واجب الاتباع هستند وهرانسانی مکلف به پذیرش هدایت های الهی و اجرای فرمان «اطیعواالله و اطیعوا الرسول» مذکوردرآیات عدیده قرآن کریم است.