العالم _ زلال قرآن
ازآنجا که روح لطیف انسان که به گواه آیه 29 سوره مبارکه حجر:
« فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ»
ترجمه: (پس چون آن (عنصر) را معتدل بیارایم و در آن از روح خویش بدمم همه (ازجهت حرمت و عظمت آن روح الهی) بر او سجده کنید).
نفخه الهی است و به استناد «انا لله وانا الیه راجعون» مذکور درآیه 156 سوره مبارکه بقره الزاماً باید بسوی خداوند سبحان رجعت نماید.
و به دلیل اینکه هرانسان مومنی موظف است با تاسی به رسول الله (ص) درحد وسع وتوان خود مجری فرمان خداوند سبحان درآیات 11تا14 سوره مبارکه زمر:
« قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّـهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّينَ . وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ . قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ . قُلِ اللَّـهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَهُ دِينِي»
ترجمه: (بگو که من خود مأمورم که تنها خدا را پرستش کنم و دین را برای او خالص گردانم (وهرگز شرک نیاورم). و باز مأمورم که در اسلام و در تسلیم امر خدا بودن مقام اوّلیّت را دارا باشم. باز بگو که من اگر خدای خود را نافرمانی کنم البته از عذاب روز بزرگ قیامت می ترسم. باز بگو: من خدای یکتا را می پرستم و دینم را خاص و خالص برای او می گردانم).
باشد تا امکان یابد که به ندای «یُحبهم ویُحبونه» مذکوردر آیه 54 سوره مبارکه مائده که خداوند رحمان آن را درذات بشرتعبیه فرموده و اورا با جوهره عشق متقابل بین بنده و خداوند سبحان عجین نموده وبا گرایش وکشش ذاتی وفطری بسوی ذات اقدس الهی خلق کرده وقابلیت تلطیف ومنوّرشدن به انوارالهی واتصاف به صفات لاهوتی به اوعنایت فرموده است، جواب مثبت دهد ودرپرتوایمان کامل وانجام اعمال صالحه خود را دردایره جذ به مغناطیسیه عشق ومحبت خداوند سبحان که اصل قدیم، حقیقت الحقایق، مبدآء کلّ عالم وجود، منبع جمال ونهایت کمال است قراردهد، وبه فضل الهی این قدرت را پیدا کند تا با پاره کردن قیود مادی ومحدودیت های نفسانی موجبات پروازبه عالم مخلَصین و وصول به مقام اعلی قرب الهی رابرای خویشتن فراهم نماید وبا عبورازتمامی دلبستگی ها و وابستگی ها ومنیّت ها وانانیت ها وحُبّ دنیا وحُبّ ذات وبا محوشدن درجمال وکمال مطلق الهی زمینه های فانی شدن دراسم «الله» را برای خویش فراهم کند وخود را به اعلی مرتبه فناء فی الله و بقاء بالله برساند ان شاءَالله.