زلال قرآن (525)؛

درقرآن ابرار (نیکوکاران) به چه کسانی اطلاق می شود؟

درقرآن ابرار (نیکوکاران) به چه کسانی اطلاق می شود؟
سه شنبه 9 فروردين 1401 - 22:56

العالم _ زلال قرآن

به گواه آیه 177 سوره مبارکه بقره:

« لَيْسَ الْبِرَّأَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَـٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ»

ترجمه: (نیکوکاری آن نیست که روی به جانب مشرق یا مغرب کنید (چه این چیز بی‌ اثری است) لیکن نیکوکاری آن است که کسی به خدای عالم و روز قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانی و پیغمبران ایمان آورد و مال و دارایی خود را در راه دوستی خدا به خویشان و یتیمان و فقیران و در راه ماندگان و گدایان بدهد و در آزاد کردن بندگان صرف کند، و نماز به پا دارد و زکات مال (به مستحق) بدهد، و نیز نیکوکار آنانند که با هر که عهد بسته ‌است به موقع خود وفا کند و درحال تنگدستی و سختی و هنگام کارزار صبور و شکیبا باشند. (کسانی که بدین اوصاف آراسته ‌اند) آنها به حقیقت راستگویان و پرهیزکارانند).

ابراربه مومنین ومتقین ومخلصین ومحسنینی اطلاق می شود که به تمام معارف حقّه الهیه که خداوند سبحان ایمان به آنها را ازبندگان خویش خواسته کاملاً موءمن باشند وخالصاً لوجه الله به انجام اعمال صالحه (اعمال مطابق اوامرالهی واحکام شرع مقدس)، ازجمله: اقامه نماز وادای زکوة وصرف مال ودارائی های خود درراه دوستی وقرب الی الله و...، مبادرت نمایند و به صفات حسنه واخلاق فاضله متصف باشند ودرزندگی دنیائی پیام «اوفوا بعهدی» خداوند سبحان مذکور دربخش آخرآیه 40 سوره مبارکه بقره:
«... وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ»
ترجمه: (... و به عهد من وفا کنید تا به عهد شما وفا کنم، و تنها ازمن برحذرباشید).
را بگوش جان شنیده باشند.

دسته بندی ها :
کلید واژه ها :

پربیننده ترین خبرها