العالم _ زلال قرآن
منظورازحیات طیبه حیات همراه با سعادت ابدی است وبه حیات وزندگی کسانی اطلاق می شود که استعدادهای ذاتیشان دارای رشد کمال یابنده متعادل ومتوازن بوده وهمه شئون زندگی آنها با هم سازگارباشد.
به شهادت آیات 12تا 14 سوره مبارکه مومنون :
« وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ . ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ . ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَفَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ»
ترجمه: (همانا ما انسان را از چکیده‌ای از گِل آفریدیم . سپس آن را نطفه ای در قرارگاهی استوار قرار دادیم . آن گاه نطفه را به صورت خونِ بسته، و خونِ بسته را به صورت پارۀ گوشتی درآوردیم، آن گاه ازآن پارۀ گوشت استخوان‌هایی آفریدیم، پس براستخوان‌ها گوشت پوشاندیم، سپس او را با آفرینشی دیگر پدید آوردیم، خجسته و پُرخیراست خداوند که نیکوترین آفرینندگان است ).
موجودیت انسان ازخاک آغاز شده ودرجریان شکل گیری جسمی ازمراحل: نطفه، علقه، مضغه وایجاد استحوان و گوشت و...، عبورمی کند، وبه گواه آیه 72 سوره مبارکه ص، با دمیده شدن روح الهی وتعبیه شدن استعدادهای ذاتی منبعث از اسماء الله درفطرت او، آماده کسب کمالات انسانی می شود.
وبا هدایت تکوینی (ازطریق عقل) وهدایت تشریعی (انبیاءالهی وکتب آسمانی) امکان حرکت به سوی مقصد اعلی خلقتش (که همان وصول به مقام قرب الهی است) را پیدا می کند.
پس انسان موظف است که با اغتنام فرصت کوتاه عمردنیائی خویش با رعایت دقیق تقوا وحدود الهی و با استقرارکامل در صراط مستقیم خداوند، بکوشد راه کمال بپوید تا با کسب کمالات لایق، خویشتن را به عالی ترین درجات کمال (حیات طیبه ) برساند و با عروج به مقام اعلی قرب الهی دربهشت رضوان اوبطورجاودانه بیا ساید ان شاءَالله.