العالم ـ زلال قرآن
هرکس به خدا شرک بورزد مرتکب گناه بزرگی شده است.
به شهادت بخش آخرآیه 48 سوره مبارکه نساء:
«... وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِيمًا»
ترجمه: (... و هرکس که شرک به خدا آورد به دروغی که بافته گناهی بزرگ مرتکب شده است).
شرک ورزیدن عالِماً عامداً، نسبت دادن دروغ به خداوند سبحان و گناهی بزرگ و نا بخشودنی است، به همین سبب نتیجه شرک ورزیدن مشرکین به خداوند سبحان، گمراهی سخت و محرومیت از سعادت حقیقی و بهشت رضوان الهی و گرفتار شدن به عذاب آتش سوزان جهنم خواهد بود، چرا که به شهادت آیه 13 سوره مبارکه لقمان:
«وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ»
ترجمه: ( [یاد کن] زمانی که لقمان پسرش را موعظه می کرد و می گفت: پسرم! برای خداوند شریکی قرار نده، بی تردید شریک قراردادن [برای او] ستمی بزرگ است).
شرک ظلم بزرگی به خداوند است و به همین جهت از گناهان کبیره غیرقابل بخشش به حساب می اید.