العالم _ زلال قرآن
مواهب مادی تنها وسائل تسهیل کننده راه وصول به مقصد اعلی حیات هستند.
انسانهای عاقل کسانی هستند که با باور قلبی حقیقت آیه 20 سوره مبارکه حدید:
« اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ»
ترجمه: (بدانید که زندگانی دنیا به حقیقت بازیچه ای است طفلانه و لهو و عیّاشی و زیور و آرایش و تفاخر و خودستایی با یکدیگر وحرص افزودن مال و فرزندان. در مثل مانند بارانی است که گیاهی در پی آن اززمین بروید که برزگران (یا کفار دنیا پرست) را به شگفت آرد و سپس بنگری که زرد و خشک شود وبپوسد. و در عالم آخرت (دنیا طلبان را) عذاب سخت جهنم و (مؤمنان را) آمرزش و خشنودی حق نصیب است. و باری، بدانید که زندگانی دنیا جزمتاع فریب وغرورچیزی نیست).
به بی مقداری و بی ارزشی مظاهر مادی دنیا (قدرت، ثروت، مقام وشهرت و....) به یقین باور دارند، لذا به آن ها نه بعنوان هدف، که بعنوان وسیله ای برای وصول به مقصداعلی حیات خود یعنی مقام قرب و لقاء الهی می نگرند، وآنها را در راه کسب رضا و رضوان الهی بکارخواهند گرفت.