العالم ـ زلال قرآن
با برداشت ازآیات زیر:
1– آیه 39 سوره مبارکه غافر:
« يَا قَوْمِ إِنَّمَا هَـٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دَارُالْقَرَارِ»
ترجمه: (ای قوم، این زندگانی (فانی) دنیا متاع ناچیزی بیش نیست و سرای آخرت منزلگاه ابدی (وحیات جاودانی) است).
2– آیات 99 و100 سوره مبارکه مومنون:
« حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ . لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ»
ترجمه: ((کافران درجهل و غفلت اند) تا آن گاه که وقت مرگ هر یک از آنها فرا رسد، در آن حال گوید: بار الها، مرا به دنیا بازگردانید. تا شاید به تدارک گذشته عملی صالح به جای آرم. (به او خطاب شود که) هرگز نخواهد شد، این کلمه ای است که (از حسرت) همی بگوید (و ثمری نمی بخشد) و در برابر آنها عالم برزخ است تا روزی که برانگیخته شوند).
در یک تقسیم بندی قرآنی مراتب جهان هستی از پائین ترین تا بالاترین آن به سه مرتبه کلی وجودی، عالم دنیا، عالم برزخ، عالم آخرت، تقسیم شده است.
نکته مهم :
نظام عالم مجموعه کامل و بهم پیوسته ای است که تمام اجزاء آن لازم و ملزوم یکدیگرند، و وجود انسان جزئی از کل این نظام و حقیقتی از حقایق آن است، لذا امکان بقا و کمال او با بهره مندی از اجزاء عالم هستی قابل تحقق است.