العالم _ اروپا
به گزارش العالم به نقل از آسوشیتدپرس، رئیس بزرگترین شبکه بشردوستانه جهان گفت که پذیرش سریع اوکراینیهایی که از منازعه فرار میکنند، «استاندارد دوگانه» اروپا برای مهاجران را در کانون توجه قرار میدهد که در برابر عدم استقبال قاره سبز برای افرادی که از خشونت در آفریقا، خاورمیانه و جاهای دیگر فرار میکنند، خودنمایی می کند.
فرانچسکو روکا، رئیس فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر، گفت که فکر نمیکند «هیچ تفاوتی» بین فردی که از منطقه دونباس در شرق اوکراین فرار میکند و فردی که از گروه افراطی بوکوحرام در نیجریه فرار میکند، وجود داشته باشد.
روکا که سازمانش در بیش از 192 کشور با حدود 15 میلیون داوطلب فعالیت می کند، گفت: «با کسانی که از خشونت می گریزند، کسانی که به دنبال حمایت هستند، باید به طور یکسان رفتار شود.»
وی در سخنانی در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت برای کمک به مردمی که از خشونت و ناآرامی ها فرار می کنند، "ضرورت اخلاقی" وجود دارد و "واکنش سیاسی، عمومی و بشردوستانه به بحران اوکراین نشان داده است که وقتی انسانیت و کرامت در اولویت باشد، چه چیزی ممکن است اگر همبستگی جهانی وجود داشته باشد."
روکا گفت: «ما امیدوار بودیم که بحران اوکراین نقطه عطفی در سیاست های مهاجرت اروپا باشد." اما متأسفانه اینطور نبود.»
او گفت که اتحادیه اروپای 27 عضوی هنوز رویکردهای متفاوتی برای مهاجرت در مرز شرقی خود از اوکراین و مرز جنوبی خود در دریای مدیترانه دارد.
منازعه اوکراین یکی از بدترین بحرانهای بشردوستانه را در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم به وجود آورده است. به گفته آژانس پناهندگان سازمان ملل، از زمان آغاز عملیات نظامی روسیه در 24 فوریه، بیش از 6 میلیون نفر از اوکراین فرار کرده اند که لهستان بیش از 3.3 میلیون نفر از آنها را پذیرفته است. بیش از 900 هزار نفر به رومانی، 605 هزار نفر به مجارستان، 463 هزار نفر به مولداوی و 421 هزار نفر به اسلواکی رفته اند.
در نقطه مقابل، روکا گفت، مهاجران و پناهجویانی که تلاش میکنند به اروپا بروند، هنوز در حال مرگ هستند، و با سوء استفاده و تلاش برای دسترسی به خدمات ضروری مواجه هستند.
او گفت که بیش از 48000 مهاجر از سال 2014 در حین سفر در دریا جان خود را از دست داده یا ناپدید شده اند و مرگبارترین مسیر مهاجران از طریق دریای مدیترانه مرکزی به اروپا است زیرا دستکم 19000 نفر از این افراد جان خود را از دست داده اند.
افرادی که عمدتاً به ایتالیا، یونان و اسپانیا میرسند، اغلب در کمپها قرار میگیرند و برای شنیدن درخواستهای پناهندگیشان مدت مدیدی انتظار میکشند.
روکا گفت: «در اروپا قلب و روح بزرگی وجود دارد، زیرا جامعه در اروپا توانست آغوش خود را باز کند و در چند روز میلیون ها نفر از اوکراینی ها را بپذیرد. بنابراین، آنها در مورد تهدیدی که از دریای مدیترانه میآید، آن هم وقتی فقط چند هزار نفر را در بر می گیرد، دروغ میگویند.»
وی گفت: «قومیت و ملیت نباید عاملی تعیین کننده برای نجات زندگی باشد.»
روکا ادامه داد: «استاندارد دوگانه ای وجود دارد. این امر آشکار است. این در چشم ماست و ما نمیتوانیم آن را انکار کنیم وقتی موضوع حفاظت از جان در میان باشد.»