العالم - پاکستان
حضور چین در پاکستان از سال 2013 آغاز شد تا جایی که امروزه، اسلام‌آباد نقش مهمی در پروژه‌های جهانی- اقتصادی چین دارد.
همچنین پاکستان، نقش کلیدی در مسئله افغانستان در زمان اشغال از سوی شوروی و آمریکا بر عهده داشته است.
پاکستان با ایران، هند و چین هم مرز است و از این رو برای هر کشور سلطه جویی که به دنبال تقویت نفوذ خود در کشورهای غرب آسیا باشد، منطقه‌ای استراتژیک محسوب می شود.
ناظران مسائل منطقه معتقدند که چین و ایران، منافع مشترک زیادی در پاکستان دارند و از این رو ایالات متحده به دنبال خروج پاکستان از حوزه نفوذ چین است و برای دور نگه داشتن پاکستان از دستیابی به اهداف سیاسی خود در منطقه تلاش می کند..
در سال 2013، چین و پاکستان قراردادی مبنی بر ایجاد کریدور اقتصادی امضا کردند، مسیری که به بندر "گوادر" پاکستان ختم می شود.
گوادر بندری است در ایالت بلوچستان در کشور پاکستان که با بندر چابهار تنها 72کیلومتر فاصله دارد.
پایگاه های تحقیقاتی آمریکا و اروپا این بندر را به عنوان یک پروژه اقتصادی با ابعاد استراتژیک بزرگ برای پاکستان می دانند.
بر اساس داده ها، بندر گوادر حضور در اقیانوس هند را برای چین تضمین می کند و این بندر استراتژیک، جایگزین مناسبی برای بندر مالاگا است که چین 70 تا 80 درصد از واردات نفت خود را از طریق آن انجام می دهد.
بنابراین این بندر، از نظر سیاسی اهمیت ویژه‌ای دارد. مساله مهم دیگر این است که درگیری چین و آمریکا در این زمینه، معضل "مالاگا" است.
صادارت نفت و گاز به چین، در مجاورت کشورهای مشرف به تنگه "مالاگا" صورت می گیرد و این در حالی است که این کشورها، متحد و هم پیمان ایالات متحده هستند و بارها و بارها، دزدی دریایی از نفت چین رخ داده است.
تحلیلگران سیاسی می گویند علیرغم تحریم اقتصادی آمریکا علیه ایران، واشنگتن بندر چابهار ایران در مرز پاکستان را از تحریم استثنا و خارج کرد تا راه برون رفتی برای هند باشد و هند مجبور به امضای قراردادهای اقتصادی با پاکستان نشود و همچنین به سمت توافق با چین حرکت نکند.
تحلیلگران سیاسی خاطرنشان کردند که هند نیز به نوبه خود، موافق نفوذ زیاد چین در منطقه غرب آسیا نیست و فاصله گرفتن پاکستان از چین، به نفع هند تمام خواهد شد، اما با تغییر حکومت در پاکستان، سیاست خارجی بین چین و پاکستان تغییری نکرد.
البته پاکستان، همزمان پیام های دوستی و نزدیک شدن به ایالات متحده در مسیر بهبود روابط ارسال می کند، که شهروندان با حضور در خیابان های پاکستان این روابط را تکفیر می کنند.
مواضع اسلام آباد در دوران نخست وزیر سابق عمران خان علیه آمریکا و کنار گذاشتن او با مداخله واشنگتن به بحران سیاسی در این کشور دامن زده است.
مواضع مذکور دولت عمران خان عبارتند از: خودداری دولتش از همکاری با واشنگتن در پرونده افغانستان و در نتیجه شکست ایالات متحده بدست طالبان، همچنین امتناع عمران خان از معامله با واشنگتن در مناقشه روسیه- آتلانتیک، نیز امتناع اسلام آباد از مداخله در تجاوز به یمن، نپذیرفتن عادی سازی روابط پاکستان با رژیم اشغالگر صهیونیستی و در آخر تقویت روابط پاکستان و چین که در تعارض با مصلحت آمریکا در منطقه غرب آسیاست.