العالم ـ زلال قرآن
خداوند رحمان مومنین را به رعایت تقوا و ورع و یاد خدا (پسشگیری ازغفلت ازخدا) فرمان داده و به صراحت اعلام فرموده که غفلت از خدا (در اثر دلبستگی و وابستگی به زخارف دنیائی) موجب می شود تا آدمی با به فراموشی سپردن سعادت حقیقی خویش در ردیف فاسقان در آمده و به انجام اعمال ناپسند روی آورد و هر روز بیشتر از روز قبل با فرورفتن در منجلاب فساد و تباهی به شقاوت و بدبختی گرفتار گردد.
چراکه طغیان هواهای نفسانی و امیال حیوانی حاصل از مهار نشدن «حُب ذات» با جلب توجه آدمی به نیازهای سیری ناپذیر مادی و سرگرم کردن او به مظاهر فریبنده دنیائی موجبات غفلت او از خدا و روز حساب را فراهم می کند که نتیجه آن، به فراموشی سپردن سعادت حقیقی دنیا و آخرت در اثر به فراموشی سپردن حقیقت وجود خویش است.