العالم - زلال قرآن
مثال های زیادی دراین زمینه می توان زد، به طور نمونه:
1– بهره مندی ازمواهبی مانند: خوردنیها وآشامیدنیهای حلال و...، که صورت استفاده ازآنها یک عمل دنیا گرایانه محسوب می شود، هم می تواند مطابق دستورات الهی واحکام شرعی وبرای رفع نیازهای حقیقی انجام شود که مُسلّماً امری ممدوح خواهد بود و هم می تواند برای لذت جوئی های افراطی و به اَشکال غیرشرعی مورد مصرف قرارگیرند که خلاف رضای الهی بوده وامری مذموم به حساب می آید.
2– استفاده ازمواهب غیرمادی موجود در دنیا، مانند: کسب علم و انجام عبادات واجب و مستحب و...، که اعمال کاملاً معنوی هستند، هم می تواند با نیت غیرالهی و برای کسب وجاهت و شهرت و یا به قصد «ریا» وجلب توجه دیگران انجام شود، که چون برای ارضای نفس امّاره انجام می شوند و قصد قربت و رضای خدا درانجام آنها وجود ندارد مذموم است، ولی اگرهمین اعمال به نیت رضا و رضوان الهی وبه قصد قرب به اوصورت پذیرند، انجام آنها امری کاملاً ممدوح خواهد بود.