العالم ـ زلال قرآن
قرآن کریم درآیه 19 سوره مبارکه مجادله:
« اسْتَحْوَذَعَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّـهِ اُولَـٰئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ»
ترجمه: (شیطان بر(دل) آنها سخت احاطه کرده که فکر و ذکر خدا را به کلی از یادشان برده، آنان حزب شیطانند، الا (ای اهل ایمان) بدانید که حزب شیطان به حقیقت زیانکاران عالمند).
اعلام فرموده که، شیطان با احاطه بر دل های آدمیان و فتنه انگیزی و اغواگری و با سوء استفاده از ویژگی فراموشکاری شان، آنها را از یاد خدا غافل و از ساحت قدس ربوبی دور می سازد.
خلاصه اینکه: شیطان با همراهی لشگریان خود و با استفاده از لطایف الحیل و به طرز بسیار ظریف و نامحسوس در عواطف نفسانیه آدمی، مثل: بیم و امید، آمال و آرزوها، شهوت و غضب و....تصرف کرده و اراده و انتخاب او را تحت تاثیر قرار می دهد و در جهت مورد نظرشان هدایت می نماید، و با گمراهی و انحراف از صراط مستقیم الهی، آنها را به درّه هلاک ساقط ساخته و به عذاب الیم الهی گرفتار می کند، به همین جهت، از آنجا که حسب آیات 4 و 5 سوره مبارکه ناس:
« مِنْ شَرِّالْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ . الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِالنَّاسِ»
ترجمه: (از شرّآن وسوسه گر نهانی. آن شیطان که وسوسه و اندیشه بد افکند در دل مردمان).
شیطان «اَلخَنّاسُ اَلذّی یُوَسوِسُ فِی صُدوُرِ اَلنّاس» است و رهائی از شرّ وسوسه های او بسیار بسیار مشکل است، لذا خداوند سبحان درآیات 97 و 98 سوره مبارکه مومنون بابیان:
« وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ . وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ»
ترجمه: (و بگو: بار الها، من از وسوسه و فریب شیاطین (انس و جن) به تو پناه میآورم. و هم به تو پناه می برم بار خدایا از آنکه شیاطین به مجلسم حضور به هم رسانند (و مرا از یاد تو غافل سازند)).
به بندگان خود فرمان داده که در هرحال از شرّ وساوس شیاطین به خدا پناه ببرید تا از شرّ اغواهای آنها در امان بمانید.