العالم _ زلال قرآن
ذکر با حضور قلب اسماءالله افکار پلید را از فکر و ذهن انسان دور می کند.
به هدایت آیه 8 سوره مبارکه مزمل:
«وَاذْكُرِاسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا»
ترجمه: (و (دایم در شب و روز) نام خدا را یاد کن و به کلی از غیر او علاقه ببر و به او پرداز).
ذکر اسماءالله اگر با حضور قلب و تامل و تدبر در حقیقت آن اسماء شریفه صورت پذیرد، معجزه گری است که موجب می شود انسان با قطع علاقه از غیر خدا و با اشتغال کامل فکر و ذهن به اسماءالله و تعقل در حقیقت آن ها به درک درست از معبود حقیقی توفیق یابد و با تعمیق در آنها نفس خود را به توحید عادت دهد تا جائی که انوار الهی در قلب او متجلی شده و تثبیت گردد، و شرایط مناسبی را فراهم سازد که و دایع ذاتی مثل: توحید، نبوت، معاد، و...، را که در اثر غلبه «حُب ذات» و «حُب دنیا» مورد غفلت و فراموشی قرار گرفته اند، در ذهن و فکر و قلب او احیا نماید و تلاش کند به فطرت الهی خویش برگردد و به حکم آن عمل نماید.