العالم ـ زلال قرآن
عصیان به معنی نافرمانی و خروج از اطاعت خداوند است که نتیجه آن گمراهی است، چنانکه دربخش آخرآیه 121 سوره مبارکه طه آمده:
«... وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ»
ترجمه: (... و آدم نافرمانی خدای کرد و گمراه شد).
و عاصی به معنی طغیانگر و کسی است که با فرامین الهی به مخالفت برخاسته است، چنانکه در آیه 44 سوره مبارکه مریم با بیان:
« يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَـٰنِ عَصِيًّا»
ترجمه: (ای پدر، هرگز از شیطان فرمان نَبر که شیطان سخت با خدای رحمان مخالفت و عصیان کرد).
مورد اشاره قرارگرفته است.