العالم - زلال قرآن
ازدقت وتامل درمعنی واژه های زیر:
1– رب: بمعنی مربی وپرورش دهنده وتربیت کننده ومالکی است که مدبّرامورمملوک خویش وصاحب اختیارتام اوست.
2- ربوبیت خداوند : ازآنجاکه، «رب» ازاسماءحسنی الهی ونشانه مقام ربوبیت خداوند قادرمتعال است وغرض از ربوبیت الهی این است که، خداوند رحمان با فراهم کردن همه جانبه زمینه های کمال، کل مخلوقات عالم هستی را به فراخور استعدادهایشان تربیت کرده وپرورش می دهد و به کمال مطلوبشان می رساند، پس می توان گفت: «رب» بطوراطلاق فقط مختص ذات اقدس الهی است، و اوکه متکفل تربیت و رشد و کمال واصلاح امورمخلوقات است، براساس ربوبیت خود، برطرف کننده تمامی نیازهای (مادی ومعنوی) بندگان وتامین کننده وسائل رشد استعداد های ذاتی و به کمال رساندن آنهاست.
ربوبیت الهی چگونه اعمال می شود؟
حضرت رب العالمین، ازیک طرف نظام احسن عالم هستی را به دقیق ترین شکل خلق کرد، ودریک نظم حیرت آورکل مخلوقات (اعم ازمادی و ماوراء مادی وغیب وشهادت) را درآن سازماندهی کرد وبا تعبیه نظام اسباب ومسببات، زمینه های به کمال رساندن آنها را دربهترین شکل فراهم فرمود، وازطرف دیگربا قراردادن سیستم بسیارمنظم ودقیق ابزارهای جهت مراقبت های دائم ومستمر برامرمخلوقات (بخصوص انسان مختار) را فراهم فرمود تا ازقوانین حاکم برنظام عالم تخطی نشود وهریک ازمخلوقات و بالاخص انسان بتواند راه طولانی کمال خویش رابه درستی طی کرده وبه کمال مطلوب خود برسد، ودرراه کمال او مانعی ایجاد نگردد، وبه همین دلیل است که اکثر دعاهای قرآنی با ربّنا آغاز می شوند.