العالم - زلال قرآن
محصول ایمان و اخلاص پاکی و طهارت روح و اخلاق حسنه، و نتیجه کفر و معصیت خُبث طینت و اخلاق رذیله است.
از آیات 24 تا 27 سوره مبارکه ابراهیم:
« أَلَمْ تَرَكَيْفَ ضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ. تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَيَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُون. وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَارٍ. يُثَبِّتُ اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ وَيُضِلُّ اللَّـهُ الظَّالِمِينَ وَيَفْعَلُ اللَّـهُ مَا يَشَاءُ»
ترجمه: ((ای رسول) آیا ندیدی که چگونه خدا کلمه پاکیزه را به درخت پاک و زیبایی مثل زده که اصل ساقه آن برقرار باشد و شاخه آن به آسمان (رفعت و سعادت) بر شود؟ . و آن درخت پاک و زیبا به اذن خدا همه اوقات میوه‌های مأکول و خوش دهد (مثل جان پاک با دانش و معرفت و افکار و کردار نیکو در منفعت دائم برای خود و دیگران بدان درخت زیبای پر ثمر ماند). و خدا (این گونه) مثل های واضح برای تذکر مردم می‌آورد. و مثل کلمه کفر (و روح پلید) مانند درخت پلیدی است که ریشه اش به قلب زمین نرود بلکه بالای زمین افتد و (زود خشک شود و) هیچ ثبات و بقایی ندارد. خدا اهل ایمان را با عقیده ثابت در حیات دنیا و در آخرت پایدار می دارد و خداوند ستمکاران را به حال گمراهی وا می گذارد و خدا هر چه بخواهد (به اختیار مطلق) انجام می دهد).
می توان چنین برداشت کرد که، اهل ایمان و اخلاص و سخن حق (بخصوص کلام نورانی خداوند سبحان در قرآن کریم) طیّب و پاک هستند که باذن الله آثار آنها خیر و خوبی پایدار و جاودانه است.
و اهل کفر و شرک و نفاق و فساد و گناه و سخن ناحق، خبیث و آثار آنها پلید و ناپاک است.
و از آیه 58 سوره مبارکه اعراف:
« وَالْبَلَدُالطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ»
ترجمه: (زمین پاک نیکو گیاهش به اذن خدایش (نیکو) بر آید، و از زمین خشنِ ناپاک بیرون نیاید جز گیاه اندک و کم ثمر، این گونه ما آیات (قدرت) را به هر بیان توضیح می دهیم برای قومی که شکر خدا به جای آرند.).
می توان برداشت کرد که، از وجود پاک و مطهر خیر و خوبی و صفات حسنه ظاهر میگردد و از وجود خبیث و ناپاک شرّ و بدی و صفات رذیله به ظهور می رسد.