العالم - زلال قرآن
همه مخلوقات از روی علم و آگاهی و عشق ذاتی تسبیح گوی خداوند هستند.
به گواه آیات زیر:
1 - آیه 41 سوره مبارکه نور:
« أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ»
ترجمه: (آیا ندیدی که هر کس در آسمانها و زمین است تا مرغ هایی که در هوا پر گشایند همه به تسبیح و ثنای خدا مشغولند؟ و همه آنان صلاة و تسبیح خود بدانند، و خدا به هر چه کنند آگاه است).
2– آیه 130 سوره مبارکه طه:
« فَاصْبِرْعَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَىٰ»
ترجمه: (پس تو بر آنچه (امت جاهل بر انکار و طعن تو) میگویند صبر و تحمل پیش گیر و خدای را پیش از طلوع خورشید و بعد از غروب آن و ساعاتی از شب تار و اطراف روز روشن ستایش و تسبیح گو، باشد که (به مقام رفیع شفاعت) خشنود شوی).
همه مخلوقات غیرمختار با علم و آگاهی خاص خود به عبادت و عبودیت حق تعالی می پردازند.