العالم - زلال قرآن
از آنجا که حج مقبول آن است که حج گزار در پرتو معرفت و شعور و ادراک و شهود قلبی و باور یقینی حاصل ازتامین شرایط لازم آن، بتواند با تجسم حقایق جهان آخرت و صحنه قیامت پیش چشم حقیقت بین دل خویش، به بهترین شکل ممکن به تمرین آمادگی برای حضور در قیامت بپردازد، که البته میزان مقبولیت حج متناسب خواهد بود با میزان توفیق درکسب آمادگی برای ورود سرافرازانه به صحنه محشروقیامت و محضر حق‌تعالی، لذا برحج گزار است که با استعانت ازقدرت لایزالی الهی و با استفاده حداکثری از فرصت‌ها و امکامات ایام حج که به شهادت آیه 197 سوره مبارکه بقره:
« الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُوامِنْ خَيْرٍيَعْلَمْهُ اللَّـهُ وَتَزَوَّدُوافَإِنَّ خَيْرَالزَّادِالتَّقْوَىٰ وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ»
ترجمه: (حجّ (واجب) درماههایی معیّن است، پس هر که در این ماهها حج می گزارد بایست آنچه میان زن و شوهر رواست ترک کند و کار ناروا (مانند دروغ و بدگویی) را ترک کند و مجادله نکند، و شما هر کار نیک کنید خدا بر آن آگاه است و توشه (تقوا برای راه آخرت) برگیرید که بهترین توشه این راه تقواست و از من پروا کنید ای صاحبان عقل).
درفرصت معین و بسیار محدودی قابل انجام است و او برای رسیدن به درجه اعلای تقوا، نه تنها موظف به ترک اعمال ناروا وگناه آلود، بلکه مکلف به ترک اعمال مباح نیزهست، باید بکوشد با تاءمین شرایط حج مقبول و تلاش برای اُنس واُلفت هرچه بیشتربا خداوند رحمان راه وصول به سعادت دنیا وآخرت راپیش پای خویش هموارسازد.