العالم ـ زلال قرآن
خشوع به معنی تذلل و تواضع و تسلیم آمده است، خشوع ازجمله واژه هائی است که در قرآن کریم هم در مورد زمین (مثل آیات 39 سوره فصلت)، هم درمورد کوه ها (مثل آیه 21 سوره حشر)، هم در مورد چشمان انسان ( مثل آیه 43 سوره قلم)، هم در مورد چهره انسان (مثل آیه 2 سوره غاشیه)، هم به انسان های مومن نسبت داده شده است، چنانکه در آیات زیر:
1 – آیه 109 سوره مبارکه اسراء:
« وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا»
ترجمه: (و آنها با چشم گریان همه سر به خاک عبودیت نهاده، و پیوسته بر فروتنی و ترسشان (ازخدا) می‌افزاید).
2 – آیات 1 و2 سوره مبارکه موءمنون:
« قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ . الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ»
ترجمه: (همانا اهل ایمان به فیروزی و رستگاری رسیدند. آنان که در نماز خود خاضع و خاشعند).
3 – بخش اول آیه 16 سوره مبارکه حدید:
« أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّـهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ»
ترجمه: (آیا نوبت آن نرسید که گرویدگان (ظاهری از باطن به خدا بگروند و) دلهاشان به یاد خدا خاشع گردد و به آنچه از حق نازل شد بذل توجه کنند و مانند کسانی که پیش از این برایشان کتاب آسمانی آمد (یعنی یهود و نصاری) نباشند که دوره طولانی (زمان فترت) بر آنها گذشت و دلهاشان زنگ قساوت گرفت و بسیاری فاسق و نابکار شدند).
به آن اشاره شده است.